Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

O άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο!



Λατρεμένο  μου

είναι ένα βιβλίο, από τις εκδόσεις Άγρα (και όχι μόνον) που νομίζω
πως αξίζει να διαβαστεί, ακόμη και σε καιρό κρίσης
τόσο από Χριστιανούς, δήθεν, ανθρώπους
όσο και από αντιΧριστούληδες.

-Το διάβασα πρόσφατα, η καλτάκα, και μου φυγε ο τάκος!

(μη με ρωτήσεις τι είναι ο τάκος,
την έλεγε συχνά την ατάκα, ο συχωρεμένος ο μπαμπάς,
ψάξ' 'το μόνος σου να το βρεις,
δεν θα τα κάνω όλα για σένα, εδώ μέσα- αμάν!)

Μου φυγε ο τάκος επαναλαμβάνω-
από την έκπληξη, βιβλιοφαγανίτσα μου!

Σε διαβεβαιώνω, με το συγκεκριμένο πόνημα,
θα διασκεδάσεις τρελά,
σε μερικά σημεία, (αν δεν είσαι μεγάλο γομάρι αναίσθητο- ελπίζω όχι), ίσως κιόλας δακρύσεις
και συνάμα θα μάθεις με απλό τρόπο, επιστημονικές πληροφορίες, για τα άτομα
με τις διανοητικές αναπηρίες και τα κρυφά τους ταλέντα, περιστεράκι μου...

Σου παραθέτω  μια σούμα σχετική, που αλίευσα στο διαδίκτυο
και σε ασπάζομαι στο κούτελο, ευλαβικά,  τρις!

Χαίρε και υγίαινε, πάντοτε!

Ευανθία η Σαλογραία

...................................................................................................


Περίληψη βιβλίου: 

Στο εκπληκτικό του βιβλίο ο Όλιβερ Σακς, «ένας από τους μεγαλύτερους κλινικούς συγγραφείς του 20ού αιώνα» (The New York Times), διηγείται τις ιστορίες ασθενών χαμένων μέσα στον παράξενο λαβύρινθο των νευρολογικών διαταραχών. Ο Άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο είναι οι ιστορίες ανθρώπων που πάσχουν από περίεργες εκτροπές της αντίληψης και της νόησης: ασθενείς χωρίς μνήμη και με χαμένο παρελθόν· ασθενείς που δεν αναγνωρίζουν τους γνωστούς τους ανθρώπους και τα πιο κοινά αντικείμενα· που τα μέλη τους τους έχουν γίνει ξένα· άνθρωποι που έχουν αποκλειστεί σαν καθυστερημένοι και εντούτοις είναι προικισμένοι με αλλόκοτα καλλιτεχνικά ή μαθηματικά ταλέντα.
Αν και ασύλληπτα παράξενες, οι διηγήσεις αυτές παραμένουν, χάρη στην υπέροχη διήγηση του Όλιβερ Σακς, βαθιά ανθρώπινες μελέτες της ζωής που πολεμά ενάντια σε απίστευτες εκτροπές. Ο Σακς-συγγραφέας δεν παύει να είναι πριν απ' όλα θεραπευτής – και αυτό σημαίνει ότι ποτέ δε χάνει από το βλέμμα του την τελική ευθύνη της ιατρικής: «το πάσχον, βασανισμένο και αγωνιζόμενο ανθρώπινο ον».
«Το πιο συναρπαστικό βιβλίο του Δρ Σακς... Οι διηγήσεις του είναι τόσο υποβλητικές, που πολλές από αυτές χρησιμεύουν σαν απόκοσμες μεταφορές όχι μόνο για την κατάσταση της σύγχρονης Ιατρικής αλλά για την κατάσταση του σύγχρονου ανθρώπου».
New York Magazine
πηγή για τα ανωτέρω περιληπτικά, και τα βιογραφικά που ακολουθούν: Καστανιώτης
...........................................................

Όλιβερ Σακς, ο συγγραφέας: 

Ο Όλιβερ Σακς γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1933 και σπούδασε στο Λονδίνο, στην Οξφόρδη, στην Καλιφόρνια και στη Νέα Υόρκη. 
Μετά από μια μακρά περίοδο έρευνας στη νευροχημία και στη νευροφυσιολογία, επέστρεψε στην κλινική ιατρική. 
Είναι καθηγητής της κλινικής νευρολογίας στο Albert Einstein College of Medicine της Ν. Υόρκης.
 Τα βιβλία του, Migraine, Awakenings (ελλ. έκδοση Εκδ. Καστανιώτη), A Leg to Stand onSeeing VoicesThe Man Who Mistook His Wife for a Hat (ελλ. έκδοση Εκδ. Καστανιώτη), εμπνέονται από την κλινική του εμπειρία και αποτελούν γλαφυρές περιγραφές νευρολογικών αρρώστων και αναλύσεις της εγκεφαλικής λειτουργίας.

3 σχόλια:

  1. https://www.washingtonpost.com/news/morning-mix/wp/2015/08/31/the-tragic-story-of-oliver-sackss-celibacy-and-homosexuality/

    The tragic story of Oliver Sacks’s celibacy

    Η τραγική ιστορία της αγαμίας τού Oliver Sacks.

    Η μητέρα του, τού είπε όταν έμαθε ότι είχε ομοφυλόφιλες προτιμήσεις. "u are an abomination,” she said. “I wish you had never been born". Abomination σημαίνει έκτρωμα.

    His celibacy had ended when, at 77, he began a relationship with author Bill Hayes, described in passing in his New York Times obituary as “his partner of six years.

    Sometimes seemed to me that I have lived at a certain distance from life,” he wrote. “This changed when Billy and I fell in love.”


    Θά συμφωνούσα ότι ήταν μία πολύ ταραγμένη προσωπικότητα, και σκέφτομαι μήπως το έργο του ο  "Άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο", είναι κατά κανόνα οι προσωπικες του ιστορίες καί όχι άλλων ανθρώπων, που πάσχουν από περίεργες εκτροπές της αντίληψης και της νόησης.
    Συνήθως τόσο έξυπνοι, αφοσιωμένοι, καί εκκεντρικοί επιστήμονες πού μελετούν τόν εγκέφαλο την ψυχολογία και νευρολογία τού ανθρώπου, τοποθετούν τούς εαυτούς τους στο κέντρο της έρευνας των φοιτητών, όχι μόνο γιατί
    προσπαθούν έτσι να γνωρίσουν τον εαυτόν τους αλλά πολύ περισσότερο γιατί είναι το φετίχ πού τούς ερεθίζει, όλη η επιστημονική ομάδα να έρευνα και να βγάζει συμπεράσματα. Ανάλογα με τη δόση της τρέλας του καθηγητή, ο τύπος αυτοσαρκάζεται καί αυτοικανοποιείται.
    Είναι δυνατόν ο καθηγητής να μην προσπάθησε να ερευνήσει τις ρίζες της ομοφυλοφιλίας του στό DNA του, αφού οι γονείς του ήταν ετεροφυλόφιλοι;
    Πάντως θα έχει ενδιαφέρον να μαθαίναμε περισσότερο γιά τη ζωή του, καθώς παρουσιάζει μεγάλες αντιθέσεις καί μεγάλες εκτροπές....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παραπολυσεβαστέ μου Μαρίνο
    ;-)
    ομολογώ με το γνωστό μου ντροπαλό και χαμηλοβλεπούσικο ύφος ότι ΔΕΝ έψαξα την ΕΚΤΕΝΗ βιογραφία του Όλιβερ Σακς προκειμένου να παρακινήσω το φιλοθέαμον κοινόν....

    (ναι είναι ΚΑΙ φιλοθέαμον το κοινόν, τι ζόρι τραβάς εσύ; τόση εικόνα υπαρχει το διαδίκτυο, εκτός από το ΓΡΑΠΤΟ κείμενο που μας κάνει φιλαναγνώστες!

    ;-)

    ...να διαβάσει το βιβλίο του.

    Στο σχόλιό σου διέκρινα πολλές προβολές , χαρακτηρισμούς για τον συγγραφέα και υποθέσεις που τις θεωρώ αστήρικτες διότι τι σχέση έχουν αυτά ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΑ (τα οποία αγνοούσα πλήρως)
    με το ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ το ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ και ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ θα τολμούσα να πω του ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ βιβλίου του που ΔΕΝ το διάβασες, πολυσεβαστέ μου και παρόλο που ΔΕΝ το διάβασες, με την (καλοπροαίρετη, να δεχτώ..) κριτική του, το έκανες κουρελάκια και τα ποδοπάτησες με... αγάπη...;

    Λοιπόν, θα παρακαλούσα, ΠΡΩΤΑ να ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ το βιβλίο και ΜΕΤΑ, εάν εξακολουθείς να το θεωρείς απαραίτητο, να μου θάψεις τον άνθρωπο που το έγραψε.
    ;-(
    Το έχω δηλώσει πολλές φορές, δεν φαίνεται να το θυμάσαι.
    ;-(
    Εδώ μέσα, ένα μικρό σημειωτάριο κρατάω και ουδέν έτερον!
    ;-)
    Εκτός από τα ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ μου παρα-ληρήματα, όποτε βρίσκω κάπου, μια παράγραφο, μια φράση, την ανεβάζω και ΔΕΝ κοιτάω ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ο συγγραφέας, επειδή αν ψάξουμε το ΠΟΙΟΣ ΉΤΑΝ θα έπρεπε να διαβάζουμε ΜΟΝΟ τα κείμενα των Αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας και ΟΥΔΕΝ έτερον, όμως...ΔΕΝ ακολουθούμε αυτή την πρακτική ειδικά όσοι είμαστε φτωχοδάσκαλοι από την κατώτατη βαθμίδα ως την ανώτατη, λέγω.

    Είναι το αντίκειμενο της δουλειάς μας, βλέπεις που μας ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ να διαβάζουμε θέλουμε δε θέλουμε τα ΜΥΡΙΑ ΌΣΑ, προκειμένου να τα ΜΕΤΑΔΩΣΟΥΜΕ με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο στους μαθητές μας. (Μιλάω για διαστροφή δική μου επαγγελματική, με πιάνειςς; )
    ;-(

    Εσύ, λοιπόν, ω λατρεμένο του Χρυσανθεμιού σου, ως Χριστιανός συνειδητός και νεότατος στην ηλικία, είσαι ή του ύψους ή του βάθους στις κρίσεις για τον ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΒΙΟ των συγγραφέων.
    ;-)
    Επίτρεψε σε μένα, να έχω μια άλλη προσέγγιση...και να μην σκεφτώ, ας πούμε:

    α! ο Καβάφης ήταν ..."τοιούτος", κάψτε όλα του τα ποιήματα όλα τα έργα...Θα αναβιώσουμε την ΙΕΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ; ΑΠΑΓΕ...

    Θα ήταν ΑΔΙΚΟ για τη λογοτεχνία, την ιστορία, την Τέχνη, την Επιστήμη, νομίζω..

    (Μια και είπα Καβάφης αλήθεια, ποιος απο μας θυμάται ότι στα τελευταία του, άρρωστος από καρκίνο του λάρυγγα, ζήτησε ιερέα για εξομόλόγηση και θεία μετάληψη; Και ποιος μπορεί να αποφανθεί ΠΟΥ θα πάει η ψυχή του κ. Καβάφη, ή του κ. Όλιβερ Σακς, μετά ταύτα;)


    Σου θυμίζω ότι εκείνος ο παναιρετικός καλόγερος ο τρισκατάρατος MIGNE ήτο παπικότατος, αλλααά... μας άφησε ένα ΕΡΓΟ ΜΝΗΜΕΙΩΔΕΣ ΠΟΛΥΤΟΜΟ με ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΑ τα έργα των ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

    Τι θα μου πεις τώρα; Να μη διαβάζω τα βιβλία εκείνα επειδή τα φρόντισε ο ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ο Mignε?

    ΝΟμίζω θα ήταν ΑΔΙΚΟ..
    ;-(
    Θα παρακαλέσω,κλείνοντας, για άλλη μία φορίτσα, διαβασε ΠΡΩΤΑ το συγκεκριμένο βιβλίο και ΜΕΤΑ, ΑΦΟΥ θα το έχεις ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ, ξετίναξέ το, αν έχεις τα όπλα...
    ;-)
    Αλλιώς...δείξε λίγη υπομονή και λίγο έλεος, στο ΠΡΟΣΩΠΟ του συγγραφέα του, ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΕ, αξιωματικέ μου..
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συμφωνώ μαζί σου. Μια επισήμανση για τον Καβάφη: όπως έχω διαβάσει, έκανε μεγάλη φασαρία όταν του κουβάλησαν (δεν θυμάμαι ποιος) τον παπά, αντιδρώντας πολύ (κατανοητό, αν σκεφτούμε πώς αισθάνεται ένας ετοιμοθάνατος που κάποιος από τον περίγυρό του θεωρεί σωστό να τον προετοιμάσει καταλλήλως, όπως συνήθιζαν τότε, χωρίς να προσυνεννοηθεί με τον ενδιαφερόμενο!). Τελικά κάπως έγινε και πείσθηκε, και όταν τον δέχτηκε δεν του έδειξε καθόλου την δυσαρέσκειά του, φέρθηκε, δηλαδή, εντελώς καθώς πρέπει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή