Ντίνος Χριστιανόπουλος : Φοβάμαι ότι άμα δω την Κύπρο θα πεθάνω!
Δημοσιογράφος: Γιατί το λέτε αυτό;
Ν.Χ.Διότι οι Τούρκοι έχουν μία σημαία τεράστια στον Πενταδάχτυλο και εγώ είμαι πάρα πολύ ευαίσθητος για πατριωτικά θέματα. Ενδέχεται, μόλις δω τη σημαία τους στον Πενταδάχτυλο, να κλατάρω και να πεθάνω εκείνη τη στιγμή. Και το λέω σοβαρότατα. Δεν το λέω σε κανέναν βέβαια αυτό, απλούστατα επικαλούμαι μία πιο εύκολη δικαιολογία, ότι δεν μπορώ να ταξιδέψω με αέρα και με θάλασσα.
- Γιατί σας πληγώνει αυτό το θέμα;
Ν.Χ.Αστειεύεσαι; Το ίδιο έκανα και με την μάνα μου. Είχα μία μάνα, η οποία ήταν απ’ την Κωνσταντινούπολη-μετά ήρθαν με τον μπαμπά μου εδώ, ως πρόσφυγες. Η μάνα μου, λίγο πριν πεθάνει, όταν διαισθάνθηκε ότι τελείωσαν οι μέρες της, με παρακάλεσε και μου είπε: «παιδί μου, σε παρακαλώ πολύ, πάνε με στην Κωνσταντινούπολη, να την δω τελευταία φορά». Και της είπα: «μάνα, ζήτησέ μου ό,τι θέλεις, εκτός από αυτό. Δεν μπορώ. Γιατί, άμα δω την ημισέληνο, επάνω στην Αγιά Σοφιά, φοβούμαι ότι θα πεθάνω εκείνη τη στιγμή». Και η μάνα μου, η οποία καταλάβαινε πολύ καλά τις ευαισθησίες μου, το παραδέχτηκε και δεν δέχτηκε να πάμε. Και τελικά πέθανε, χωρίς να δούμε την Κωνσταντινούπολη.
Ντίνος Χριστιανόπουλος
πηγή
Να είχαμε όλοι μας τούτη την ευαισθησία και για αυτά τα θέματα που είναι εθνικά και ψυχικά ζητήματα συνάμα. Έχει αισθαντικότητα σπάνια ο τρόπος του, αισθαντικότητα και λυγμό μαζί... Έτσι κάπως θα αισθάνθηκε και ο Σολωμός Σολωμού, έτσι πληρώνεται η αισθαντικότητα στις ημέρες μας, αλλά ευτυχώς ούτε αυτό τη σταματά να υπάρχει και αυτό είναι αισιόδοξο τα μέγιστα... :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή@Chrisanthi
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι γω κάποτε που επισκέφτηκα την Κωνσταντινούπολη
ενώ δεν κατάγομαι από εκείνα τα χώματα, ενώ πήγα στο συγκεκριμένο μέρος χωρίς πολλές σκέψεις, συνοδεύοντας τον κύριό μου σε ένα επαγγελματικό του ταξίδι, ξαφνικά όταν πάτησα στην Πόλη, με κυρίευσε μια απίστευτη συγκίνηση, λες και αναστήθηκε μέσα μου όλο το Ρωμέικο, και με πήραν τα δάκρυα.Και θύμωσα με τους Τούρκους που μας πήραν την Πόλη. Αν είναι δυνατόν! Αβυσσος η ψυχή των ανθρώπων! Άβυσσος!
;-(