Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Πνεύματι ηγεμονικώ, το της διανοίας μου στήριξον ολισθηρόν...





[....]

Πνεύμα σοφίας Σου 
τοις εμοίς παράσχου διαλογισμοίς, 

Πνεύμα συνέσεως
τη αφροσύνη μου δωρούμενος

Πνεύμα φόβου Σου
τοις εμοίς επισκίασον έργοις  
και 
πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου
και 
Πνεύματι ηγεμονικώ 
το της διανοίας μου στήριξον ολισθηρόν

ίνα καθ' εκάστην ημέραν τω Πνεύματί σου τω αγαθώ

προς το συμφέρον οδηγούμενος,

καταξιωθώ ποιείν τας εντολάς Σου, 

και της Σης αεί μνημονεύειν 
ενδόξου και ερευνητικής των πεπραγμένων ημίν παρουσίας

και μη παρίδης με  
τοις φθειρομένοις του κόσμου εναπατάσθαι τερπνοίς,

αλλά των μελλόντων
ορέγεσθαι της απολαύσεως
ενίσχυσον θησαυρών. 

Συ γαρ είπας , Δέσποτα, ότι περ όσα αν τις αιτήσηται
εν τω ονόματί σου, 
ακωλύτως 
παρά του  Σου λαμβάνει 
συναϊδίου Θεού και Πατρός.

Διο καγώ ο αμαρτωλός , 
εν τη επιφοιτήσει του Αγίου σου Πνεύματος, 
την σην ικετεύω αγαθότητα.

Όσα ηυξάμην απόδος μοι εις σωτηρίαν....[...]

(Από τις ευχές του Εσπερινού της Πεντηκοστής,
"Ιερός Συνέκδημος Ορθοδόξου" σελ.1275-1276
εκδοτικός οίκος "ΑΣΤΗΡ" -Παπαδημητρίου, 1972)
....................................................................................



Γιατί το Άγιο Πνεύμα εμφανίστηκε με μορφή πύρινης γλώσσας;



Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Όταν ο Κύριος βαπτίσθηκε στον Ιορδάνη το Αγιο Πνεύμα εμφανίσθηκε εν είδει περιστεράς. Εμφανίσθηκε όχι για να προσθέσει κάτι στον Χριστό, αλλά συμβολικά, έτσι ώστε να δείξει αυτό που υπάρχει μέσα στον Χριστό: την ακακία, την καθαρότητα και την ταπεινότητα. Αυτό συμβολίζει το περιστέρι.

 Όταν οι απόστολοι συγκεντρώθηκαν την πεντηκοστή ημέρα από την ημέρα της Ανάστασης, το Άγιο Πνεύμα εμφανίσθηκε με τη μορφή πύρινων γλωσσών.

 Εμφανίσθηκε ως πύρινη γλώσσα για να τους αφαιρέσει κάτι και να τους προσθέσει κάτι. Δηλαδή, να αφαιρέσει από αυτούς κάθε αμαρτία, κάθε αδυναμία, φόβο και ακαθαρσία της ψυχής και να τους δωρίσει τη δύναμη, το φως και τη ζεστασιά

Οι πύρινες γλώσσες επισημαίνουν συμβολικά αυτά τα τρία: τη δύναμη, το φως και τη ζεστασιά

Γνωρίζεις ότι το πυρ είναι δυνατό, γνωρίζεις πως φωτίζει και ζεσταίνει. Αλλά όταν μιλάς για το Αγιο Πνεύμα πρόσεξε να μην σκέπτεσαι υλικά αλλά πνευματικά

Γίνεται λόγος λοιπόν, για την πνευματική δύναμη, για το πνευματικό φως και για την πνευματική ζεστασιά. 

Και αυτά είναι: η δυνατή θέληση, ο φωτισμένος νους και η ζέση της αγάπης. Μ΄αυτά τα τρία πνευματικά όπλα εξόπλισε το Αγιο Πνεύμα τους στρατιώτες του Χριστού για να αντιμετωπίσουν τον κόσμο. 

Ο Διδάσκαλος τους είχε απαγορεύσει ακόμα και ράβδο να φέρουν
από τα επίγεια όπλα.

Γιατί το πυρ εμφανίζεται με τη μορφή γλωσσών πάνω από τα κεφάλια τους; 

Επειδή οι απόστολοι έπρεπε μέσω της γλώσσας να κηρύξουν στους λαούς
 το χαρμόσυνο νέο, την ευαγγελική αλήθεια και ζωή, την επιστήμη της μετάνοιας και της συγχώρεσης

Με τον λόγο έπρεπε να μάθουν, με τον λόγο να θεραπεύουν, με τον λόγο να παρηγορούν, με τον λόγο να αγιάζουν και νακαθοδηγούν, με τον λόγο να φροντίζουν την Εκκλησία. 

Επίσης, με τον λόγο να  αμύνονται, αφού τους είπε ο Οδηγός να μην φοβούνται τους διώκτες και να μην υπερασπίζονται εαυτούς στα δικαστήρια κατά το δοκούν, επειδή είναι απλοί άνθρωποι, και τους βεβαίωσε: 

«Ου γαρ υμείς έστε οι λαλούντες αλλά το Πνεύμα του πατρός υμών το λαλούν εν υμίν» (Ματθ. 10, 20). 

Θα μπορούσαν άραγε να μιλούν τη συνηθισμένη γλώσσα των ανθρώπων για το μέγιστο χαρμόσυνο νέο το οποίο έφθασε ποτέ στα αυτιά των ανθρώπων, ότι ο Θεός εμφανίσθηκε στη γη και  άνοιξε στους ανθρώπους τις πύλες της αθάνατης ζωής; Θα μπορούσε άραγε ο άνθρωπος με τη θνητή ανθρώπινη φύση να διαδώσει αυτό το ζωοποιό βάλσαμο μέσα από τη δυσωδία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και μάλιστα έως την άκρη του κόσμου; Με τίποτα και ποτέ. Μόνο το πύρινο Πνεύμα του Θεού μπορούσε να το κάνει, το οποίο διά στόματος αποστόλων σκόρπισε ουράνιες σπίθες στο επίγειο σκοτάδι.

Αλλά, άνθρωπε, δεν αισθάνθηκες ποτέ το Πνεύμα του Θεού μέσα σου;

 Δες, και εσύ είσαι βαπτισμένος με Πνεύμα· με νερό και Πνεύμα. 

Άραγε ποτέ δεν σε ξάφνιασε μέσα σου κάποια μεγάλη και φωτεινή σκέψη, σιωπηρός λόγος του Αγίου Πνεύματος;

Ποτέ δεν σε ξάφνιασε σαν άνεμος και δεν φούντωσε μέσα στην καρδιά σου η αγάπη για τον Δημιουργό σου φέρνοντάς σου δάκρυα στα μάτια;

Παραδώσου στην θέληση του Θεού και φύλαξε αυτό που δονεί την ψυχή· θα γνωρίσεις το θαύμα της Πεντηκοστής, που στάθηκε πάνω από τους αποστόλους.

Ειρήνη και χαρά από το Άγιο Πνεύμα.

(ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ, 
"Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται", Εκδ. "Εν Πλω", σ. 104)



Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Σε απαλή και πολυτελή καρδιά αναπαύεται το Πνεύμα Του...

Αποτέλεσμα εικόνας για έκχυση του Αγίου Πνεύματος
(φωτογραφία: exprotestant. blogspot. com)
[.....] 
Έχουμε ανάγκη από την απαλή εκείνη
 και τόσο πολυτελή ενώπιον του Θεού καρδιά, 
στην οποία αναπαύεται το Πνεύμα Του. 
Σε αυτήν ακριβώς αναφέρεται το τρίτο παλαιοδιαθηκικό ανάγνωσμα
 της εορτής της Πεντηκοστής (Ιεζεκ. 36,26). 
Αλλά και η επίκληση του Ονόματος του Χριστού
 μέσα στην ευαίσθητη αυτή καρδιά
 αποβαίνει ικανή να κατεργάζεται τη σωτηρία μας
 και να προσκομίζει καινή ζωή, σύμφωνα με το θείο λόγιο, 
«πας ος αν επικαλέσηται το Όνομα Κυρίου, σωθήσεται» (Ιωήλ 3,5)
Στην ουσία προσπαθούμε να επωάσουμε τη «νέα ζωή»
που φέρουμε στο στέρνο μας, 
να θραύσουμε το κέλυφος 
που περικλείει την καρδιά μας, 
ώστε να εκπηγάσει η νέα αυτή ζωή.
 Ζαχαρίας Ζαχάρου – Αρχιμανδρίτης
"Μετά τον συσσεισμό, το Πνεύμα της αληθείας "(1ο Μέρος)
(Μπορείς να διαβάσεις ολόκληρο το κείμενο πατώντας  ΕΔΩ )


Μη στενοχωριέσαι...




Μη στενοχωριέσαι,

άφησε τα πράγματα να πάνε μόνα τους...

Οι ηλίθιοι και οι κακοί


θα νικηθούν στο τέλος.


Λάο Τσε


πηγή

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Κρήτες, οι τελευταίαι μαχητές της Πόλης , 29 Μαϊου 1453

Εμείς είμαστε Ρωμαίοι, Ρωμιοί. Ποτέ οι Βυζαντινοί ΔΕΝ ονόμασαν τον εαυτόν τους " Βυζαντινό". Μιλάει η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ για την ανιστόρητη ονομασία "Βυζάντιο"



O δικέφαλος Γυπαετός

Η πατρίδα μου


Η πατρίδα μου

Κ΄η πατρίδα σου, όταν την έχεις 
κλεισμένη μέσα μου, είναι
παντού. Ο αστερισμός σου δεν βλέπει
από τόσο ψηλά τον Ταϋγετο.

Βλέπει τη γη.

Νικηφόρος Βρεττάκος 

Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

Ένα λεπτό να το βράζεις το τριαντάφυλλο. Ακούς;


ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ " ΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ" 
η φωτογραφία της ανάρτησης  και το κείμενο που ακολουθεί.
...............................................................................................
...............................................................................................

(Παίζοντας με παλιά μας κείμενα, βγήκε αυτό που ακολουθεί....Ο πόνος ίδιος πάντα, από το... 1453.
Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στο volosnow.gr)

Κάθε Άνοιξη, φεύγω………Όπως οι παλιοί Βλάχοι της γειτονιάς μου, όπως οι μετανάστες των παιδικών μου χρόνων «χαιρετίσματα από την Γερμανία».
Φεύγω κάθε Μάη για την πατρίδα μου την Πόλη:
Να παρασταθώ στις δέσποινες του Βυζαντίου, να μαζέψω εσθήτες κουρελιασμένες -πορφυρά ναυάγια-, να ψάξω τα σανδάλια του αυτοκράτορα πριν τα βρουν οι Τούρκοι, να περιμαζέψω -στα όνειρά μου- θρηνούσες Λωξάντρες, να κάψω θυμίαμα στο Μπαλουκλί.
Φεύγω κάθε Μάη για κει που η γιαγιά μου είπε να μην πάμε, παρά μόνο σαν την πάρουμε…
Φεύγω κάθε που νυχτώνει και το πρωί στις προικώες δαντέλες του μαξιλαριού μου (τραντές πλεγμένος από τη νενέ μου, κόμπο- κόμπο την πίκρα της βυζαντινής οδύνης) ανιχνεύω δάκρυα ονείρων και ροδοπέταλα που στον ύπνο μου τα έκοψα, τάχα, για το γλυκό το τριαντάφυλλο. Λες και στους αποθαμένους δεν κάνουν πιά ασσουρέ αλλά γλυκό του κουταλιού….Θεός φυλάξοι…
«Μάη το κάναμε το γλυκό το τριαντάφυλλο στην Πόλη» έλεγε η νενέ μου,» αρχές του Μάη, πριν τις 29….Να μην προλάβουν να ματώσουν τα ρόδα, από τη σφαγή….
Να το κάνεις το τριαντάφυλλο όταν γυρίσετε στην πατρίδα.
Εδώ να μην το κάνεις. Δεν υπάρχουν τα εκατόφυλλα της Πόλης. Και να θυμάσαι μόνο ένα λεπτό να το βράζεις! Ακούς; Μόνο ένα λεπτό»
Ύστερα με την ανάστροφη του χεριού της σκούπιζε ένα δάκρυ-προδότη και έπιανε να λέει, απαγγέλλοντας με σφιχτοπνιγμένο κλάμα:
«Πήραν την πόλη, πήραν την
Σημαίνει ο Θεός , σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια.
Σημαίνει κι η Αγιά Σοφιά το Μέγα Μοναστήρι που ‘χε τρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυο καμπάνες,
κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Σιμά να βγούνε τα Άγια κι ο Βασιλεύς του κόσμου, φωνή τους ήρθε εξ’ ουρανού Αγγέλων απ’ το στόμα:«Αφείτ’ αυτή τη ψαλμουδιά να χαμηλώσουν τα Άγια και στείλτε λόγο στη Φραγκιά να ’ρθουν τρία καράβια.
Να πάρουν το Χρυσό Σταυρό και τ΄ άγιο το Ευαγγέλιο και την Αγία Τράπεζα να μην την αμολύνουν.»
«Τα σκυλιά» μουρμούριζε » τα αγαρηνά σκυλιά» και γω για χρόνια νόμιζα πως σκύλοι, σαν αυτούς που έτρεχαν στη γειτονιά, είχαν βάλει σκοπό να μολύνουν τα άγιά μας. Και τους μισούσα με πάθος και όπου τους έβρισκα τους κυνηγούσα!
«Σαν τα ’κουσε η Δέσποινα δακρύζουν οι εικόνες.
Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις.»
«Ωχ Παναγίτσα μου» έλεγε «ωχ τί είδαν τα ματάκια Σου…. και τα δικά μας….»


Και έπιανε να κλαίει δυνατά με λυγμούς που της έκοβαν την ανάσα κι” εγώ κουλουριαζόμουν σε μια γωνιά και κοίταζα την Παναγιά που κοίταζε την νενέ μου, με μια συμπόνοια άλλο πράγμα.
» Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα’ ναι..» φώναζε μετά από ώρα δαρμού.
Το φώναζε σαν «ζήτω» σε παρέλαση, σαν ευχή-διαταγή σε άγιο και με έπαιρνε αγκαλιά και μούλεγε: " Ένα λεπτό να το βράζεις το τριαντάφυλλο. Ακούς;»
Από τότε μέχρι τώρα (και νομίζω και μέχρι τη θανή μου έτσι θάναι) τα δάκρυά μου για την Πόλη θαρρώ πως μυρίζουν τριαντάφυλλο και όταν λιβανίζω την Κυρά Δέσποινα πάλι τριαντάφυλλο διαλέγω να είναι το λιβάνι…

"Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης" πάτερ Νικόλαε Μανώλη, και άμα οι δεσποτάδες σούρνουν λαϊκούς στα δικαστήρια "επί εξυβρίσει" - μούτζω τα...

  
Ω ταλαιπωρημένο μου (από φθονερούς δαιμόνους)
έλαβα σήμερα τα παρακάτω
(προώθηση της προώθησης, ξέρεις...)
Με εντυπωσίασε, ομολογώ, 
το χριστιανικότατο  ύφος γραφής του κ. Κοντοπού -τον οποίο  δεν έχω την τιμή να  γνωρίζω στον πραγματικό κόσμο-και επίσης  θαύμασα την αγάπη και την υποστήριξή του
προς τον ΑΔΙΚΩΣ  διωκόμενο πνευματικό του, δηλαδή, 
τον  π. Νικόλαο  Μανώλη
διωκόμενο δυστυχώς από τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης
της Κρατικής Εκκλησίας της Ελλάδος-  κ.Άνθιμο. 
Αναμεταδίδω εδώ την επιστολή ως ελάχιστο δείγμα ανθρώπινης συμπαράστασης 
προς δεινοπαθούντας από επισκόπους- ρασοφόρους 
που επιδεικνύουν φριχτή  κατάχρηση εξουσίας
(εφόσον χρησιμοποιούν χωροφυλάκους  και κοσμικά δικαστήρια, 
πράγμα ολότελα  αντίθετο προς  τις Εντολές του Χριστούλη) 
προκειμένου  να βουλώσουν στόματα,  
αγαπώντων την Ορθόδοξη Ομολογία, ιερέων
και ευλαβών  λαϊκών,   στις ενορίες τους

 Το μίσος της Εξουσίας, (ακόμη και της Εκκλησιαστικής)
εναντίον των ΑντιΟικουμενιστών πιστών χριστιανών,  
πράγματι, μοιάζει τεράστιο.
Όλοι την σήμερον,  κόπτονται για τα δικαιώματα 
άλλων κι'  άλλων μειονοτήτων
 (να μην κατονομάσω και μου ανεβεί η πίεση πρωινιάτικα). 
Μόνο για τα δικαιώματα των διαμαρτυρομένων
 για την Παναίρεση του Οικουμενισμού, 
κανένα αφτί Εξουσίας Κρατικής-Επίσημης Εκκλησιαστικής,
 δεν φαίνεται να ιδρώνει!
-Τι να πω; 
-Σημεία των Εσχάτων καιρών, μωρή, γριά καρακάξα.
-Γενικεύεται η Αποστασία, πράγματι, περιστεράκι μου. Κουράγιο!
Σε ασπάζομαι τρις και σου εύχομαι εκ μέσης καρδίας,  
καλές υπομονές.
Ο Κύριος ετοιμάζει στους δικούς Του,  Μαρτυρίου στεφάνια!
-Ο υπομείνας και Ομολογήσας την Αλήθειαν μέχρι το τέλος, 
ούτος και σωθήσεται!
(κάνε κλικ πάνω στην υπογραφή μου, αν έχεις λίγο καιρό 
και θα διαβάσεις κάτι ακόμη  σχετικό  με της Ορθόδοξης Ομολογίας  το ζήτημα)
.......................................................................................

.............................................................................................................................................................................................................................
(η φωτό  από  xairetai.blogspot.com)
(
Θέμα: Μήνυση του μητροπ. Θεσ/νίκης Ανθιμου 
κατά πνευματικού τέκνου του π. Νικολάου Μανὠλη!

 Γράφει τα παρακάτω  ο Ιωάννης Κοντοπός

Ευχαριστήριος επιστολή στον Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης

 Παναγιότατε...

Προ δύο ημερών κλήθηκα από το αστυνομικό τμήμα
της περιοχής μου
προκειμένου να απολογηθώ, κατ'εντολήν εισαγγελέως, 
διότι όπως μου ανακοινώθηκε, την 31ην Δεκεμβρίου 2014
καταθέσατε μήνυσιν εναντίον μου 
καθώς και σε ιστοσελίδα της Αττικής, 
με την κατηγορίαν της εξυβρίσεως
επί του προσώπου σας…

Πραγματικά με χαροποίησε το γεγονός, 
διότι αποτελεί τιμή δι εμέ η ενασχόληση σας
προς το πρόσωπο μου…


Ερωτώ λοιπόν 
πως ο έγκριτος συνήγορος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, 
διαπίστωσε ύβριν από τις σχετικές αναρτήσεις μου
προς το πρόσωπο σας; 

Όπως κατέθεσα και στην απολογία μου, 
ουδέποτε θα εξύβριζα κληρικό, 
πολύ δε περισσότερο επίσκοπο… 

Διαβάσατε σεις προσωπικώς τας επιστολάς μου; 

Εγώ ο ίδιος εξάλλου σας πληροφόρησα
εντός του ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου 
οτι, ενίοτε σας έκρινα και φυσικά ως θεσμό 
αλλά όχι ως πρόσωπο… 

Άλλο η κρίσις και άλλο η ύβρις. 
Αυτό έπρεπε να σας το εξηγήσει ο συνήγορος σας… 

Εν πάσει περιπτώσει όμως χαίρομαι δι υμάς 
διότι για μία ακόμη  φορά πρωτοτυπήσατε, 
        μηνύοντας λαϊκό, πράγμα πρωτάκουστο πανελλαδικά… 

Πάλι ξεχάσατε τας γραφάς
 όπως επί παραδείγματι
"διωκόμενοι ευλογούμεν "

Και όλα αυτά γιατί;

Επειδή πρωτοστάτησα, αγωνίστηκα 
και θα εξακολουθώ να αγωνίζομαι 
για τον πνευματικό μου, τον παπα-Νικόλα Μανώλη
η που εσείς εδιώξατε της ενορίας του… 

Ποιανού θα είναι "άξιος ο μισθός" θα το κρίνει ο Κύριος… 

Νομίζετε οτι με αυτόν τον τρόπο
θα φιμώσετε τα στόματα των ενοριτών του παπα-Νικόλα, 
αρχής γενομένης από  την  ταπεινότητά μου;

Διαβάσατε μήπως τα σχόλια στο διαδίκτυ
ο τα οποία αφορούν την άδικη μεταχείρηση
του συγκεκριμένου κληρικού ;

Σας ενημέρωσαν μήπως για τη στάση
του προστατευομένου σας αρχιμανδρίτου Φιλούμενου
και τις καταγγελίες προς αυτόν;
     
Παναγιότατε,
με όλο το σεβασμό στο ιερατικό σας αξίωμα
σας πληροφορώ
-ενδεχομένως και λόγω του προχωρημένου της ηλικίας σας
να σας διαφεύγει- 
οτι η εποχή της τρομοκρατίας των κληρικών από τους επισκόπους 
και η προσπάθεια φίμωσης αυτών στα θέματα της Ορθοδοξία μας
έχει περάσει ανεπιστρεπτί…

Οι λεβέντες παπάδες, οι άξιοι κληρικοί 
και ευλαβέστατοι πνευματικοί πατέρες, 
όπως ο πατήρ Νικόλαος Μανώλης
όχι μόνο πρέπει να αναδεικνύονται 
αλλά και να προστατεύονται
από εμάς τους απλούς και θεοσεβούμενους λαϊκούς…

Εγώ ενδεχομένως αν κριθώ ένοχος 
θα καταδικαστώ και επειδή ως άνεργος
δεν έχω να πληρώσω το αντίτιμο της ποινής, 
θα οδηγηθώ στας φυλακάς.

Εκεί αναγκαστικά θα με επισκεφθείτε όπως κάνετε
τηρώντας την εντολήν
του Κυρίου μας… 

Ή μήπως ξεχάσατε και αυτήν; 

Θα στείλω όμως την οικογένεια μου, να σιτιστεί στα συσσίτια
της μητροπόλεως… 

Πιστεύω να μην αρνηθείτε…

Περαίνων την επιστολήν μου αυτήν για άλλη μια φορά
θέλω ευχαριστήσω υμάς
και εννοώ αυτό, παράλληλα δε να δηλώσω 
οτι δεν αποδέχομαι την κατηγορία της εξύβρισης
διότι δεν υφίσταται τοιαύτη, 

καθώς επίσης να σας αναφέρω 
οτι ΟΣΕΣ ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝ ΜΟΥ ΚΑΝΕΤΕ
ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΩ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ 
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ
ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟΣ Η ΔΙΩΞΙΣ ΤΟΥ… !!!!!!

Σας ευχαριστώ θερμά διότι μου δώσατε την ευκαιρία
να δηλώσω τη συμπαράσταση μου 
στον αντιοικουμενιστικό αγώνα όλων των κληρικών
ομού μετά των πιστών λαϊκών…

Μετά του προσήκοντος σεβασμού

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΝΤΟΠΟΣ

Y.Γ. Μεγαλύτερη τιμή θα νοιώσω αν και σεις, 

παρευρεθείτε στη δίκη μου  και όχι μόνος του,  
ο έγκριτος συνήγορος σας