Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Πώς απ' τα μύρια δεινά να φτιάξω έναν Παράδεισο;



Για σήμερα, περιστεράκι μου,
προτείνω περίπατο  σε παλιά μου γραψίματα:

Ο πάγος της λογικής και τα βαθιά νερά του συναισθήματος,
επίσης  μια δεύτερη βόλτα με τίτλο:
"Ο νούς του ανθρώπου μπορεί να φτιάξει έναν Παράδεισο
 από μια Κόλαση και μια Κόλαση από έναν Παράδεισο" 
(το τσιτάτο  του μακαρίτη  Τζ. Μίλτον)

-Μια κουβέντα είναι αυτή, μωρή Σαλογραία, 
μη με εκνευρίζεις- πώς απ' τα μύρια δεινά, να φτιάξω Παράδεισο;

-Δε βλέπεις στη Γάζα και στην Ουκρανία, τι γίνεται;
-Γηροκομείο στην Ουκρανία χτυπήσανε σήμερα!
-Παιδιά μακελλεύουν συνέχεια στη Γάζα!

-Για Όνομααα! 

-Ε, μην το κάνουμε ζήτημα.
Θα ζητήσουν ύστερα, συγνώμη, καλέ...ότι τάχα η ρουκέτα...
τους ξέφυγε!

-Έχουν εξαπολυθεί οι δυνάμεις της Κόλασης, πράγματι!
-Σακατεύουν  σχολεία, νοσοκομεία, νηπιαγωγεία, την αγορά χτυπήσανε σήμερα!

Πότε θα εξαερωθούμε εν ριπή οφθαλμού και οι υπόλοιποι;

-Τοιμάσου για τα χειρότερα, το βλέπω..μας έρχεται...

-Αχ Χριστούλη  μου, 
δώσε μας τη δική Σου Ειρήνη και  Σώσε μας!


Ευανθία η Σαλογραία
......................................................................................

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Σήμερα τιμάται η μνήμη του Αγίου Τσάρου Νικολάου Ρομανόφ







Σήμερα τιμάται η  μνήμη και του Αγίου Τσάρου Νικολάου Ρομανόφ.

(Σου παραθέτω, αγαπημένο μου,
 εν συνεχεία μικρό απόσπασμα
 από μεγάλο ηλεκτρονικό δημοσίευμα)

Άγιε Τσάρε Νικόλαε, πρέσβευε υπέρ ημών.

Ευανθία η Σαλογραία
......................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................

Του Θεόδωρου Ι. Ρηγινιώτη


[...] Για το παρόν άρθρο περιμένω αντιδράσεις κυρίως από τρεις πλευρές.


Από ορθολογιστές, πιστούς ή άπιστους, που θα θεωρήσουν πρωτόγονη και άξια περιφρόνησης την πνευματική κατανόηση της ανθρώπινης ιστορίας, που προβάλλεται εδώ, και πιθανόν να σκανδαλιστούν και να οργιστούν που υπάρχει στις μέρες μας κάποιος που συνεχίζει να αναφέρεται σε κάτι κατάλληλο μόνο για τα σκουπίδια.
Από αριστερούς διαφόρων αποχρώσεων, που θα θεωρήσουν βλασφημία το χαρακτηρισμό της Οκτωβριανής Επανάστασης σ’ αυτό το άρθρο ως παγίδας του διαβόλου με πρόσχημα τα κοινωνικά προβλήματα και πραγματικό στόχο την απώλεια ψυχών (ναι, αυτό είπα).
Από Έλληνες πατριώτες, πιθανότατα πιστούς, που θα ανησυχήσουν μήπως, προβάλλοντας ένα τόσο ρωσικό εκκλησιαστικό θέμα, δίνουμε έδαφος στους Ρώσους, ώστε να μας πάρουν την πρωτοκαθεδρία της παγκόσμιας Ορθοδοξίας ή ακόμη και τον τίτλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου για το πατριαρχείο Μόσχας.
Στους πρώτους από τους παραπάνω αδελφούς μας έχω να απαντήσω ότι το μείζον ζήτημα, από το οποίο κρίνεται η εγκυρότητα της παραπάνω ερμηνείας, είναι το ερώτημα για την ύπαρξη του Θεού και την αλήθεια της (Ορθόδοξης) πρότασης για τη σωτηρία του ανθρώπου (ένωσης με τον Τριαδικό Θεό εν Χριστώ). Το ζήτημα αυτό έχει αναλυθεί πολλάκις και η διαπραγμάτευσή του ξεφεύγει από τα πλαίσια του παρόντος άρθρου. Αν ωστόσο η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα είναι καταφατική, τότε η σωστή κατανόηση της ιστορίας είναι η πνευματική και όχι η πολιτική, οικονομική κ.τ.λ. Εντέλει, θα επαναλάβω κάτι που έγραψα στην αρχή, ότι η εποχή μας κατά κανόνα αποδέχεται με θαυμασμό μέχρι αγιοποίησης (εξιδανίκευσης) την κουλτούρα κάθε λαού και δεν θεωρεί «πνευματικό σκουπίδι» ούτε την πλέον πρωτόγονη ειδωλολατρία, οπότε ελπίζω να γίνει ανεκτή η ορθόδοξη οπτική της ιστορίας, γιατί κι αυτή εκφράζει μια κουλτούρα και αν μη τι άλλο δικαιούται κάποιο σεβασμό, ακόμη και από εκείνους που διαφωνούν μ’ αυτήν.
Βέβαια, διαισθάνομαι μια αντίρρηση: ίσως κάποιος αντιτείνει ότι η ορθόδοξη κουλτούρα δεν δικαιούται σεβασμό, όντας η ίδια «μισαλλόδοξη» απέναντι στις αιρέσεις και τις διάφορες θρησκείες. Ακόμη κι αν αυτό ήταν αληθές, υπάρχει χώρος για όλους στο μεταμοντέρνο σύμπαν – συνεπώς και για μας – αρκεί να μη διαπράττουν εδώ και τώρα εγκλήματα. Όμως εκτός των άλλων, αυτή η αντίρρηση δεν είναι ορθή. Η Ορθοδοξία δεν είναι μισαλλόδοξη απέναντι στις αιρέσεις και τις θρησκείες, απλώς η σχέση της με αυτές είναι αντίστοιχη με τη σχέση της επιστημονικής ιατρικής προς τις εμπειρικές και τις μαγικές θεραπευτικές τεχνικές [Πω πω, τι «μισαλλόδοξος» που είμαι! Ας δώσω γρήγορα την επόμενη παραπομπή: (3)].
Στους δεύτερους αδελφούς μας έχω να απαντήσω ότι ο σκανδαλισμός τους είναι καθαρά θρησκευτικός. Αισθάνονται ότι η θρησκεία τους (δηλ. αυτό που βιώνουν ως αλήθεια) βάλλεται από μιαν άλλη θρησκεία. Σημειωτέον ότι ο μαρξισμός είναι θρησκεία (με συγκεκριμένη οντολογία και άποψη περί της ανθρώπινης σωτηρίας, μάλιστα εσχατολογική) και ο υπαρκτός σοσιαλισμός κάθε μορφής εμφάνισε σαφή θρησκευτικά χαρακτηριστικά. Ωστόσο, δε μπορούμε να παραβλέψουμε τα ιστορικά γεγονότα, τα οποία μας οδηγούν σε συγκεκριμένα συμπεράσματα, έστω και ανάλογα με τις ιδεολογικές και γενικότερα πνευματικές προϋποθέσεις του καθενός.
Τέλος, στους τρίτους αδελφούς μας έχω να πω ότι κάθε Ορθόδοξος άγιος είναι άγιος για όλη την ανθρωπότητα, απ’ όποιο έθνος ή φυλή κι αν προέρχεται, και δεν επιτρέπεται ούτε να «κατασκευάζουμε» έναν άγιο για πολιτικούς λόγους (που δεν το κάνουμε) ούτε και να αποκρύπτουμε την αγιότητά κάποιου για παρόμοιους λόγους. Αν ως Έλληνες θέλουμε να έχουμε την πρωτοκαθεδρία στην Ορθοδοξία (επειδή αγαπούμε το Χριστό και το συνάνθρωπο κι όχι για λόγους εθνικιστικής αλαζονείας, που είναι απορριπτέοι), δηλαδή να κοπιάζουμε περισσότερο γι’ αυτήν και να σταυρωνόμαστε περισσότερο, θα πρέπει να ανησυχήσουμε για την πνευματική και αγιοπνευματική κατάρτιση των ιερέων μας και ολόκληρου του λαού μας και να φροντίσουμε, με νηπτικό αγώνα, να αναδείξουμε αγίους Πατέρες εφάμιλλους με τους σημαντικούς Ρώσους Πατέρες των τελευταίων αιώνων, από τον άγιο Παΐσιο Βελιτσκόφσκι ....και μεγάλους αγίους μάρτυρες απέναντι στον καπιταλιστικό αθεϊσμό και τον κατακλυσμό του new age συγκρητιστικού παγανισμού, εφάμιλλους με τους αγίους νεομάρτυρες των Ρώσων ενάντια στον κομμουνιστικό αθεϊσμό. 

Κατά τη γνώμη μου, αυτά και όχι θρησκευτικο-πολιτικές ανησυχίες θα μας οδηγήσουν στο δρόμο της βασιλείας των ουρανών, που είναι ο μέγιστος πόθος και το αιώνιο αγαθό, ενώ τα πολιτικά πράγματα είναι ρέοντα και πρόσκαιρα.[...]



Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Άγιος Ιώβ της Ούγκλεα († 15/28 Ιουλίου 1985), ένας νέος άγιος με άφθαρτο λείψανο

Μετάφραση - επιμέλεια π. Γεώργιος Κονισπολιάτης / proskynitis 



 
Ο Άγιος Ιώβ (κατά κόσμον Ιωάννης Κόντρεα) γεννήθηκε στο Χούστ στις 18 Μαίου 1902 (σ.σ.: στην Υποκαρπάθια Ρουθηνία. Πρόκειται για μια περιοχή που βρίσκεται Ν.Δ.της Σλοβακίας, ανατολικά της Ουγγαρίας, βόρεια της Ρουμανίας και δυτικά της Ουκρανίας. Από τον 10ο αιώνα μέχρι το 1918 ανήκε στο Βασίλειο της Ουγγαρίας, έπειτα έγινε μέρος της Τσεχοσλοβακίας, ενώ μετά το 1945 έγινε μέρος της Ε.Σ.Σ.Δ. Σήμερα ανήκει στην Ουκρανία).

Γεννήθηκε σε μια οικογένεια πιστών ορθοδόξων χριστιανών. 

Ο πατέρας του Γεώργιος ήταν ρουμανικής καταγωγής, ενώ η μητέρα του Άννα ήταν Ρουθήνια.

Στα μέρη που γεννήθηκε ο Άγιος Ιώβ η Ορθοδοξία ήταν απαγορευμένη, αφού οιΟυνίτες Αυστροούγγροι εδίωκαν και βασάνιζαν τους Ορθοδόξους.
Μετά τον στρατό προσπάθησε δύο φορές να πάει στην Μονή του Αγ. Παντελεήμονος του Αγίου Όρους, αλλά δεν τα κατάφερε.


Μετά το τέλος του Α' Παγκ. Πολέμου άρχισαν να χτίζονται στην περιοχή τα πρώτα μοναστήρια. 

Στο χωριό Ίζα έφτιαξε την σκήτη της Αγίας Τριάδος. 

Με την συνθήκη της Βιέννης όμως το 1938 ένα κομμάτι της Υποκαρπάθιας Ρουθηνίας παραχωρείται στους εχθρικούς προς την Ορθοδοξία Ούγγρους.

Ο π. Ιώβ αρνείται να τους υποταχθεί και καταφεύγει στην (αθεϊστική) Ρωσία. Τον κατηγορούν για κατασκοπεία και καταδικάζεται σε 5 χρόνια φυλάκιση σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου πέρασε από πολλά βασανιστήρια και πολλές φορές βρέθηκε ένα βήμα πριν από τον θάνατο.


Επιστρέφει στα πάτρια εδάφη και το 1945 χειροτονείται ιεροδιάκονος, ενώ το 1946 χειροτονήθηκε ιερομόναχος.Το 1947 γίνεται ηγούμενος της προαναφερθείσας σκήτης της Αγίας Τριάδος.



Tον Άγιο Ιωβ επισκεπτόνταν συχνά επίσκοποι και ιερείς αλλά και διάσημοι καθηγητές και ακαδημαικοί.  Παρότι ίσα-ίσα ήξερε να γράφει, απαντούσε σε όλες τις ερωτήσεις τους. 

Επίσης ήταν και μεγάλος εξορκιστής. Είναι πολλές οι μαρτυρίες περί τούτου. 

Εξαιτίας του μεγάλου αριθμού επισκεπτών τελούσε τον μοναχικό του κανόνα

("Ν": δηλ. τις προσωπικές του προσευχές και εκκλησιαστικές ακολουθίες) νύχτα.

Στα σαράντα χρόνια της ιερωσύνης του λειτουργούσε καθημερινά. 
Μόνο τρεις φορές δεν λειτούργησε. Ήταν μεγάλος νηστευτής και πολύ φιλόξενος.

Ο Άγιος ήταν πράος, όχι μόνο με τους ανθρώπους αλλά και με τα ζώα


Πάντοτε τάιζε τα πουλιά και έδινε καρύδια στα σκιουράκια. 
Τα πουλιά βλέποντάς τον από μακριά πάντοτε πετούσαν κοντά του.

Ο Άγιος Ιώβ εκοιμήθη στις 15/28 Ιουλίου 1985 ("Ν": με παλαιό / νέο ημερολόγιο αντίστοιχα). 

Η κηδεία έγινε στις 31 Ιουλίου. 

Την ώρα της ακολουθίας ένα μεγάλο πουλί, άσπρο σαν το χιόνι, πέταξε πάνω απο όλους και κάθισε τρεις φορές στον ώμο της ανηψιάς του. Μετά κάθισε στο πρεσβυτέριο, έκανε τρεις φορές τον γύρω της εκκλησίας και πήγε στο Ιερό. Όταν το σώμα του βγήκε από τον ναό ένα σμήνος πουλιών κατευθύνθηκε προς το φέρετρο. 

Μετά τον θάνατό του ετέλεσε πολλά θαύματα.

Στις 22 Οκτωβρίου 2007 το λείψανό του βρέθηκε άφθαρτο, 

ενώ ανέδιδε ενα θαυμάσιο άρωμα φρεσκοκομμένων λουλουδιών.



Δείτε και:

Άγιος Αμφιλόχιος του Ποτσάεβ († 1971) με άφθαρτο λείψανο 

Η θαυμαστή αφθαρσία του αγίου Αλεξάνδρου του Σβιρ
Άφθαρτο το λείψανο του αγίου Γέροντα της Ρουμανίας και Ομολογητή των ρουμανικών αθεϊστικών φυλακών Γεωργίου Καλτσίου
Η Ορθοδοξία στην Κεντρική Ευρώπη
Ουνία
Γεροντάδες & "κρυφοί" ασκητές στη Ρουμανία
Ο Γέροντας Ιωνάς της Οδησσού (Ουκρανίας)
Η τεχνητή αφθαρσία των βουδιστών μοναχών και το μήνυμα του άφθορου λάμα Hambo Itigelov
Γίνε κι Εσύ Πολεμιστής του Φωτός

Γάζα. Χίλιοι μουσουλμάνοι πρόσφυγες σε εκκλησία ορθοδόξων: «Ο θεός να ευλογεί τους χριστιανούς. Μόνον αυτοί κάνουν κάτι για εμάς»






Το γύρο του κόσμου κάνει η στάση της Ελληνορθοδοξίας στη Γάζα... 
που άνοιξε τις πόρτες για την προστασία
των Παλαιστινίων!

Γάζα. Χίλιοι μουσουλμάνοι πρόσφυγες
σε εκκλησία ορθοδόξων: 

«Ο θεός να ευλογεί τους χριστιανούς. 
Μόνον αυτοί κάνουν κάτι για εμάς»


Ο αρχιεπίσκοπος Αλέξιος 
άνοιξε την εκκλησία του Αγίου Πορφύριου σε όλους: 

«Δεν έχει καμία σημασία αν είναι χριστιανοί ή μουσουλμάνοι. 
Αυτό είναι το καθήκον της εκκλησίας». 

Μια γυναίκα γέννησε μέσα στην εκκλησία: 

«Υπάρχει η ζωή πέρα από τον θάνατο.»

Toν ρώτησα γιατί έγινε παπάς και μου απάντησε ότι...χαχα...



Τον ρώτησα γιατί έγινε παπάς και μου απάντησε
ότι αφού έπρεπε να δουλέψει για κάποιον, 
ένα αφεντικό που θα έλειπε όλη την ώρα, 
ήταν το καλύτερο.

JEANETTE WINTERSON
 (από το βιβλίο ΕΙΠΑΝ του Πάσχου Μανδραβέλη, εκδόσεις Καστανιώτη)

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

Τα συναισθήματά μου ήταν ανάμεικτα.



"Τα αισθήματά μου ήταν ανάμεικτα. Ήταν σαν να βλέπεις την πεθερά σου
να πέφτει στο γκρεμό με το αυτοκίνητό σου."

TERRY VENABLES
(από το  βιβλίο "Είπαν"
του Τάσου Μανδραβέλη, εκδόσεις Καστανιώτη)

H Γενιά του αυτονόητου και ο Τρίτος πόλεμος




«Λύπη δεν είναι όταν κανενός του λείπουν αγαθά που δεν τα έχει δοκιμάσει άλλοτε, 
παρά σαν συνηθίσει κάτι και ύστερα το χάσει».
Επιτάφιος, Θουκυδίδης (απόδοση Κακρίδης)
«Δεν γνωρίζω με τι όπλα θα γίνει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά ο Τέταρτος θα γίνει με πέτρες και ξύλα.»
Άλμπερτ Αϊνστάιν
~~~~
Η γενιά που γαλουχήθηκε με Κατοχή και Εμφύλιο δεν είχε τίποτα να χάσει. Η φτώχια ήταν το φόντο της ζωής τους, ο θάνατος σε πρώτο πλάνο και κάπου εκεί, με πρόσωπα βασανισμένα σαν από φωτογραφία της Dorothea Lange, ήταν και οι ίδιοι.
Τους αρκούσε να επιβιώσουν αρκετά ώστε να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, όσα ζούσαν. Κάποιες θρησκευτικές γιορτές ήταν το μόνο πανδοχείο τους (καθώς «βίος ἀνεόρταστος μακρή ὁδὸς ἀπανδόκευτος«).
Τίποτα δεν ήταν αυτονόητο γι” αυτούς πέρα από τον κάματο, το θάνατο και το θεό.
~~
Από τη γενιά της μεταπολίτευσης και μετά τα παιδιά μεγάλωναν με όλο και περισσότερα αυτονόητα.
Το ψωμί ήταν κάτι αυτονόητο.
Το σπίτι ήταν κάτι αυτονόητο.
Το σχολείο ήταν κάτι αυτονόητο.
Το τρεχούμενο νερό ήταν κάτι αυτονόητο.
Το ρεύμα ήταν κάτι αυτονόητο.
Η τουαλέτα ήταν κάτι αυτονόητο.
Ο γιατρός ήταν κάτι αυτονόητο.
Τα ρούχα, τα παπούτσια ήταν κάτι αυτονόητο.
Η ειρήνη ήταν κάτι αυτονόητο.
~~
Και τα αυτονόητα όλο και πλήθαιναν.
Οι διακοπές ήταν κάτι αυτονόητο.
Η τηλεόραση ήταν κάτι αυτονόητο.
Τα παιχνίδια από την Κίνα ήταν κάτι αυτονόητο.
Τα πάρτι γενεθλίων σε παιδότοπους ήταν κάτι αυτονόητο.
Τα αθλητικά παπούτσια των 100 ευρώ ήταν κάτι αυτονόητο.
Οι εξωσχολικές δραστηριότητες ήταν κάτι αυτονόητο.
Το βίντεο, το κινητό, το ίντερνετ, οι συναυλίες, τα ταξίδια στο εξωτερικό, 
οι σπουδές στο εξωτερικό, όλα ήταν αυτονόητα πια.
Και όλοι μάθαμε ότι η ζωή που ζούμε είναι αυτονόητη.
~~~
Όμως οι νεοφιλελεύθεροι έχουν δίκιο: Τίποτα δεν είναι δωρεάν. 
Ούτε το νερό ούτε η ενέργεια ούτε η υγεία ούτε η παιδεία ούτε η δημοκρατία ούτε η ελευθερία.
Κοστίζουν όλα αυτά. Κοστίζουν ζωές. Γιατί θέλει νεκροί χιλιάδες να “ναι στους τροχούς του αυτονόητου.
~~
Η γενιά του αυτονόητου αδυνατεί να καταλάβει. 
Συνήθισε να έχει τα πάντα, χωρίς να αγωνιστεί για τίποτα.
Και καθώς χάνει τα πάντα, καθώς χάνει όλα εκείνα που θεωρούσε αυτονόητα, μένει σαστισμένη, με μικρές αντιστάσεις και ελάχιστες αντιδράσεις, οι οποίες φαντάζουν γραφικές.
~~
Η Αυτοκρατορία (έτσι όπως την εννοεί ο Τόνι Νέγκρι) δυνάμωσε ταϊζοντας με αυτονόητα το πόπολο, ταϊζοντας με νέες ανάγκες το λαό, ταϊζοντας με ψευδαισθήσεις επιτυχίας τη μάζα.
Ο καθένας μπορεί να ξεχωρίσει, να γίνει σπουδαίος, πλούσιος και διάσημος. 
Ο καθένας μόνος του, αλλά όχι όλοι.
Το φαντασιακό έγινε πιο σημαντικό από το αυτονόητο.
Χιλιάδες σερβιτόροι, εργάτες, άνεργοι συνωστίζονται στα στούντιο της τηλεόρασης και στα talent-show, ελπίζοντας ότι θα γίνουν ο ένας από το εκατομμύριο που θα ξεχωρίσει, ο ένας από το εκατομμύριο που θα αναδειχτεί.
Οι Αγώνες Πείνας ξεκίνησαν και κανείς δεν υποχρεώθηκε να συμμετέχει. Το δέλεαρ είναι ότι εσύ, μόνο εσύ, θα καταφέρεις -αν εξοντώσεις τους άλλους- να γίνεις όπως εκείνοι που θαυμάζεις. Άλλωστε το βλέπεις: 
Τα είδωλα σου δεν είναι τίποτα παραπάνω από εσένα.
Αυτονόητο δεν είναι τίποτα πια -για το σύνολο, αλλά υπάρχει η ελπίδα της υπεροχής του ενός. Κι αυτός ο ένας που θα ξεχωρίσει θα γίνει το πρότυπο για όλους τους εξαθλιωμένους. Όχι πρότυπο ισότητας, δικαιοσύνης, αγώνα, δημιουργίας, αυταπάρνησης, αλλά πρότυπο πλούτου, επιτυχίας, υπεροχής και αδιαφορίας.
Όλοι είναι κατώτεροι, αλλά κάποιοι είναι ανώτεροι, αυτό είναι το δόγμα της Αυτοκρατορίας.
~~~
Αυτή είναι η γενιά Α, η generation A.
Πρέπει να αρχίσουμε ξανά από το Άλφα, από τα στοιχειώδη. Πρέπει να ματώσουμε για να έχουμε ψωμί, παιδεία, αξιοπρέπεια, αυτοδιάθεση, νερό, ελεύθερο χρόνο, δικαιώματα.
Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει. Και δεν θα γίνει με όπλα. Γιατί η Αυτοκρατορία είναι παγκόσμια.
Ο Τρίτος Πόλεμος είναι οικονομικός, τεχνολογικός και ψυχολογικός.
Εχθροί της Αυτοκρατορίας δεν είναι οι Γκεβάρα. Είναι οι Σνόουντεν και οι Ασάνζ.
Γιατί η Αυτοκρατορία στηρίζεται πάνω στο ψέμα της παντοδυναμίας της. 
Αν οι άνθρωποι καταλάβουν ότι έχει πήλινα πόδια, τότε εύκολα θα τη συντρίψουν. 
Χρησιμοποιώντας τα δικά της όπλα.