Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Kαι ποιος άνθρωπος δεν πέφτει σε αυτήν την παγίδα;


Διάβασα κάπου σήμερα το πρωί
την εξής άποψη φημισμένου πσυχίατρου:

"Το βασικό γεγονός ότι ένα πρόσωπο
πάντοτε νομίζει
πως η ψυχολογία του άλλου ταυτίζεται με την δική του,

εμποδίζει ουσιαστικά

μια σωστή κατανόηση της γυναικείας ψυχολογίας"

Και  ερωτώ, αναφερόμενη

σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων:

-Και ποιος άνθρωπος δεν πέφτει σε αυτήν ακριβώς την παγίδα,

όταν δια βίου, παριστάνει τον γνώστη της ψυχής
του παντελώς άγνωστου  πλησίον του,

-είτε άνδρας είναι αυτός είτε γυναίκα-

και με λυσσαλέα επιμονή, αυτόν τον "πλησίον", 

ως  ύπαρξη, τον πετάει στα τάρταρα

της παρανόησης του μίσους

και με την απόλυτη έπαρση του...αγίου ή του... ειδήμονος,   

τον... ταμπελιάζει;

Σαλογραία

3 σχόλια:

  1. http://www.youtube.com/watch?v=SolGBZ2f6L0#t=13


    ΑΣ ΜΗ ΖΗΛΕΥΟΥΜΕ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΤΗΝ ΑΝΕΣΗ...ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΚΡΥΒΕΙ Ο ΚΑΛΟΣ ΘΕΟΣ ΜΕΣΑ ΣΑΥΤΗ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημερα αγαπητη Σαλογραια!
    Αυτο το θεμα που αναρτησες χθες ειναι μια ολοκληρη συζητηση.Εχει μια βαση αυτο που λεει ο επιστημων.Οταν ο αλλος δεν μπορει να ελεγξει τα νευρα του και ο διπλανος του αντιδρα νευρασθενικα καθως και οι δυο χρηζουν θεραπειας πνευματικης,πως να μην περιμενουμε αντιθεσεις,αφου συγκρουσεις θεληματων ειναι οι σχεσεις.Η κατανοηση του αλλου ,ερχεται οταν υπαρχει πραγματικος πονος και αγαπη για τον συνανθρωπο.ΟΜΩΣ,οι συγκρουσεις θεληματων,βρηκα καπου οτι στοχευουν στην αλληλοταπεινωση,στην αλληλοπεριχωρητικοτητα και στην αγαπη .Θυμησου ομως αυτο του αββα''αν δεν μπορεις να πετυχεις αρετη με αυτους που ειναι γυρω σου,ουτε μονος σου μπορεις να την πετυχεις''..υπαρχει ομως και το αλλο του αββα ''εχε τα καλα με ολους και απεχε απο ολους''..Δεν σε δεσμευει λοιπον,προκειμενου να εχεις μια καρδια ειρηνικη...Ετσι το εχω συλλαβει με το πτωχο μου μυαλο .
    Οι σχεσεις ειναι προκκληση και προσκληση αγαπητη Σαλογραια...αλλα και η ησυχια της καρδιας καποιες ωρες[εστω της ημερας] ειναι κοινωνια με Τον Θεο.
    Μπορει ομως και να κανω λαθος.
    Ολοι εχουμε αναγκη θεραπειας...μεσα στη Χαρη Του Θεου!
    Παντως ωφειλω να ομολογησω πως υπαρχουν πολλων ειδων δυστροποι χαρακτηρες..θελει υπομονη πολλη...π
    Καλη δυναμη για τη σημερινη,σε ολους!π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΗΔΟΝΙ ,

    Πηνελόπη μου

    όλος ο επίγειος πόνος από τις ΠΡΟΒΟΛΕΣ των προσωπικών μας παθών, προκύπτει νομίζω.


    Εμείς οι ά-νόητοι, τις υποκειμενικότατες ΠΡΟΒΟΛΕΣ μας,
    τις περνάμε για πραγματικότητα, αποφαινόμαστε γι αυτές από καθέδρας, με στόμφο αρχαίου προφήτη, ή πνευματοφόρου αγίου πατέρα

    Και εκεί βέβαια...ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΙ κάθε λογής, έως και τραγελαφικές ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ.

    Και στα Έθνη που μας παρακολουθούν με τη σκανδάλη στο χέρι, καταντάμε καταγέλαστοι...

    Το είχε καταλάβει μέχρι και η Αλεπού.
    Το τόνισε στο Μικρό Πρίγκιπα του Saint Εxypery

    Eμείς οι υποτιθέμενοι, πιο φωτισμένοι Ορθόδοξοι,
    ΑΡΓΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ακόμη, μέχρι να το συνειδητοποιήσουμε...

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή