Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Έλαβα σήμερα τις ευχές σου, θησαυρέ μου...



Μας συγκίνησες  μέχρι δακρύων,

σήμερα,

με την καρτούλα

που μας  έστειλες, θησαυρέ μου.

Ειδικά εμένα, "χώμα" με έκανες.

Σήμερα φτάσαν με το κανονικό ταχυδρομείο

- το παλιομοδίτικο-

οι λατρεμένες λέξεις  που έγραψες απ' τη Ρώμη.

Ομολογώ ότι δεν το περίμενα.

Βουρκώσαν τα μάτια μου.

Σ' ευχαριστούμε  με όλη μας την καρδιά!

Να σε σκεπάζει -όλες τις στιγμές της ζωής σου-

η  Ευχή της Μεγάλης Μάνας, της  Κυράς Παναγιάς...


 Ευανθία η Σαλογραία
..............................................




(Η φωτό από Τρελογιάννη)

Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

Σήμερα, η μνήμη του Αγίου Τσάρου Νικόλαου-Ποιοι εκτέλεσαν την Τσαρική οικογένεια;

.......................................................................................


Ποιοι εκτέλεσαν την τσαρική οικογένεια;


Η εκτέλεση της τσαρικής οικογένειας 
από τους Μπολσεβίκους,
μετά την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917, 
αποτελεί μια σημαντική ιστορική στιγμή
για την πορεία της χώρας. 
Εύλογο είναι λοιπόν, 
να επιμένουν οι έρευνες
γύρω από τα πρόσωπα που μετείχαν στην εκτέλεση.
Ποιοι εκτέλεσαν την τσαρική οικογένεια

Πέρασε σχεδόν ένας ολόκληρος αιώνας, 

αλλά ακόμα δεν έχει γίνει γνωστός

 ούτε καν ο ακριβής αριθμός αυτών

 που εκτέλεσαν την τσαρική οικογένεια. 

Αλλοι κάνουν λόγο για οκτώ άτομα και άλλοι για 11. 

Οσοι δηλαδή ήταν και οι εκτελεσμένοι.

Οι σημαντικότεροι ήταν ο Γιουρόβσκι
 και ο Μεντβέντιεφ-Κούντριν. 

Και οι δυο στη συνέχεια έγραψαν απομνημονεύματα
 όπου αναφέρονται με λεπτομέρειες στη νύχτα της εκτέλεσης. 

Και οι δυο, ως το τέλος της ζωής τους, 
υπερηφανεύονταν για τον ιστορικό ρόλο που έπαιξαν. 

Και οι δυο, ως το τέλος της ζωής τους, 
κατείχαν υψηλές θέσεις
και παρέμεναν σεβαστά πρόσωπα της σοβιετικής κοινωνίας.
Ο Γιάκοφ Μιχάιλοβιτς Γιουρόβσκι (1978-1938)
το 1918 ήταν διοικητής της οικίας Ιπάτιεφ στο Σβερντλόβσκ, 
όπου κρατούταν η τσαρική οικογένεια, 
ενώ ο ίδιος ηγήθηκε του εκτελεστικού αποσπάσματος. 

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Γιουρόβσκι, 
ο ίδιος θανάτωσε τον τσάρο. 
Η συμμετοχή του Εβραίου Γιουρόβσκι 
στην εκτέλεση του τσάρου έδωσε αργότερα στους εθνικιστές
την αφορμή να υποστηρίζουν ότι
 «τον τσάρο-πατέρα μας τον σκότωσαν αλλοεθνείς». 

Στην πραγματικότητα, «αλλοεθνείς» (!) ήταν μόνο δύο. 

Ο ίδιος ο Γιουρόβσκι και ο Λετονός οπλοφόρος Τσελμς, 
η συμμετοχή του οποίου στην εκτέλεση 
δεν έχει αποδειχτεί με βεβαιότητα.
Βρήκε τα διαμάντια των τσάρων
Χρυσοχόος στο επάγγελμα, ο Γιουρόβσκι
 τη νύχτα της εκτέλεσης 
έβαλε σκοπό να βρει τα διαμάντια των τσάρων. 

Και όντως τα βρήκε.

Κατά την εξέταση των σορών διαπιστώθηκε
ότι στα ρούχα των τσαρίνων ήταν ραμμένα διαμάντια
συνολικού βάρους πάνω από οκτώ κιλά.

Όλα τα πολύτιμα αντικείμενα
τα παρέδωσε στη συνέχεια
στον διοικητή του Κρεμλίνου της Μόσχας. 

Οι πρώτοι μπολσεβίκοι 
ήταν άνθρωποι αρκετά ανιδιοτελείς, 
αλλά υπέρμετρα σκληροί.
Όπως αναφέρεται στο βιογραφικό του, 
είχε χρηματίσει πρόεδρος 
της Περιφερειακής Επιτροπής Εκτακτης Ανάγκης
για την μάχη κατά της αντεπανάστασης
και των δολιοφθορών, 
τμηματάρχης φύλαξης του χρυσού του κράτους, 
και διευθυντής του Πολυτεχνολογικού Μουσείου στη Μόσχα. 

Επρόκειτο για πολύ υψηλές και σημαντικές θέσεις
 στα πρώτα χρόνια της σοβιετικής εξουσίας. 

Ο Γιουρόβσκι πέθανε σε νοσοκομείο του Κρεμλίνου, 
όπου μπορούσαν να νοσηλευτούν 
μόνο οι ιδιαίτερα διακεκριμένοι από το κράτος, αξιωματούχοι. 

Διάτρηση έλκους του δωδεκαδακτύλου εντέρου. 

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, είχε βασανιστικό θάνατο.
Ανατριχιαστικές αφηγήσεις
Οι δολοφόνοι του τσάρου 
ήταν φίλοι και επισκέπτονταν ο ένας τον άλλο. 

Ο Γιουρόβσκι, μαζί με τον Γκολοστσέκιν 
και τον Μεντβέντιεφ, 
οι οποίοι επίσης συμμετείχαν στην εκτέλεση, 
μπροστά από μια κούπα τσάι συζητούσαν
για τη θανατική ποινή, όπως για ένα κοινό θέμα. 

Τους άρεσε ειδικά να διαφωνούν
για το ποιος εκείνη τη νύχτα πυροβόλησε πρώτος. 

Μια φορά ο Γιουρόβσκι 
συναντήθηκε με τους υπόλοιπους
έχοντας θριαμβευτικό ύφος. 

Του είχαν φέρει ένα βιβλίο 
που είχε κυκλοφορήσει στη Δύση, 
στο οποίο αναφερόταν ξεκάθαρα ότι αυτός σκότωσε τον Νικόλαο. 

Ήταν ευτυχισμένος.
Ο Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Μεντβέντιεφ-Κούντριν (1891-1964), 
μετά την επανάσταση κατέλαβε και αυτός υψηλά αξιώματα. 

Ήταν για παράδειγμα
βοηθός διοικητή του Α΄ Τμήματος 
της Διεύθυνσης Ειδικών Πληρεξουσιοτήτων
της Εθνικής Επιτροπής του υπουργείου Εσωτερικών της ΕΣΣΔ.

Τη δεκαετία του 1930 μετέβαινε
σε ΑΕΙ της επαρχίας
όπου διηγούταν την εκτέλεση της τσαρικής οικογένειας.

 Στα τέλη της δεκαετίας του ΄50
 έλαβε ειδική και αρκετά υψηλή 
-για τα δεδομένα της χώρας- σύνταξη. 

Μιλώντας το 1918 με τους φοιτητές της Νομικής σχολής του Κρατικού Πανεπιστημίου Μόσχας, 
διηγούταν με ευχαρίστηση 
πως το 1918 έκαναν οικονομία στις σφαίρες
και σκότωναν τους εχθρούς της εργατικής τάξης
με τις ξιφολόγχες.
Το υπόγειο του σπιτιού Ιπάτιεφ μετά την εκτέλεση της τσαρικής οικογένειας
Ο Μεντβέντιεφ υπηρέτησε μέχρι το βαθμό του συνταγματάρχη.

Πριν το θάνατό του 
άφησε λεπτομερή απομνημονεύματα
για τη δολοφονία της τσαρικής οικογένειας, 
αφιερώνοντάς τα στον τότε ηγέτη της ΕΣΣΔ, Νικήτα Χρουσιόφ
(ονομαζόταν «Εχθρικοί ανεμοστρόβιλοι»
και επρόκειτο για αδημοσίευτο χειρόγραφο). 

Σε αυτά, αμφισβητεί τον ηγετικό ρόλο του Γιουρόβσκι 
και πιστώνει στον εαυτό του
το βασικό μερίδιο στην εξόντωση της τσαρικής οικογένειας. 

Ο Μεντβέντιεφ κηδεύτηκε με στρατιωτικές τιμές
στο νεκροταφείο Νοβοντέβιτσι, 
την πιο σπουδαία νεκρόπολη της χώρας. 

Το μπράουνινγκ, 
το οποίο σκότωσε τον Νικόλαο, 
το κληροδότησε στον Χρουτσόφ.
Αυτοκράτορας Νικόλαος χιόνι γκανιότα II στο πάρκο Τσάρσκογε Selo, όπου τοποθετήθηκε μετά το Φεβρουάριο του 1917
Στην εξορία στην Tobolsk
Δυο φωτογραφίες από την περίοδο που ήταν αιχμάλωτος λίγο πριν τον θάνατό του.

Το ίδιο διάστημα έγραψε σε ένα μαγνητόφωνο τις αναμνήσεις του
ένας ακόμη από το εκτελεστικό απόσπασμα του τσάρου, ο Ραντζίνσκι. 

«Κάποιος μπήκε –είχε πεί- στο νερό με σκοινιά
 και έβγαλε έξω τα πτώματα.

Πρώτο έβγαλαν τον Νικόλαο.

Το νερό ήταν τόσο κρύο, 
που τα πρόσωπα των νεκρών ήταν κοκκινωπά, 
σαν ζωντανά... 

Το φορτηγό κόλλησε σε ένα τέλμα και το ξεκολλήσαμε με πολύ κόπο... 

Και τότε μας ήρθε η σκέψη, την οποία και υλοποιήσαμε... 

Αποφασίσαμε ότι δεν θα βρούμε καλύτερο μέρος... 
Σκάψαμε πιο βαθιά μέσα σε αυτό το τέλμα... 
ποτίσαμε τα πτώματα με το θεϊκό οξύ... τα παραμορφώσαμε..

Κοντά βρισκόταν ο σιδηρόδρομος... 
μεταφέραμε σάπιες σανίδες 
για να καμουφλάρουμε τον τάφο. 

Θάψαμε στο τέλμα
κάποιους από τους εκτελεσθέντες 
και τους υπόλοιπους τους κάψαμε... 

Τον Νικόλαο θυμάμαι σίγουρα ότι τον κάψαμε... 

Και τον Μπότκιν... και, νομίζω τον Αλέξιο...».

Μετά το θάνατο του πατέρα του, ο γιος του Μεντβέντιεφ 
έπεισε το γιό του Γκριγκόρι Νικούλιν 
-που θεωρείται ότι ήταν απλώς μάρτυρας στην αναγνώριση των σορών
της οικογένειας Ρομανόφ ύστερα από την εκτέλεση
- να ηχογραφήσει για το ραδιόφωνο τη μαρτυρία του. 

Ο γιός του Νικούλιν είχε πεί: 

«Θυμάμαι ότι το 1936, όταν ήμουν μικρός ακόμη, 
ο Γιάκοφ Μιχάιλοβιτς Γιουρόβσκι ερχόταν σπίτι μας
 και κάτι έγραφε... 

Θυμάμαι, ότι προσπαθούσαν
να διευκρινίσουν κάτι με τον πατέρα μου, 
και καμιά φορά διαφωνούσαν... 

Ποιος πυροβόλησε πρώτος τον Νικόλαο...

ο πατέρας έλεγε πως αυτός πυροβόλησε, 
ενώ ο Γιουρόβσκι υποστήριζε ότι ο ίδιος πυροβόλησε...».
Στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, 
ο αρχηγός της KGB, Αντρόποφ, 
αρεσκόταν στο να ακούσει 
τα βράδια τις εξομολογήσεις των εκτελεστών του τσάρου. 

Φήμες αναφέρουν ότι οι ηχογραφήσεις αυτές
φυλάσσονται μέχρι σήμερα στα αρχεία
της Υπηρεσίας Κρατικής Ασφάλειας.

ΒΛΕΠΕ επίσης  video και  τα σχόλια στην παλιότερή μου  ανάρτηση:



Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΡΧΙΣΕ! Στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου(στο Κονάκι) ΧΤΥΠΑΝΕ ΟΡΟΔΟΞΟΥΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ - Συμβολή στον αγώνα των Εσφιγμενιτών του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά- - Απάντηση του Ηγουμένου ΜΕΘΟΔΙΟΥ της ΑΡΧΑΙΑΣ Ι.Μ. Εσφιγμένου προς ΑΔΙΚΩΣ επιτιθεμένους μαϊμουδο-νεο-κατσουλιερο-εσφιγμενίτες «μοναχούς»




Βλέπε και το σύνδεσμο: ο εν σκηναίς δικαίων αναπαυόμενος όπου κάνω λόγο 
για τον αδικοχαμένο 23χρονο  μοναχό Τρύφωνα Μπογδανόπουλο, εκ Πατρών.
Αν δεν γινόταν τότε πάλι πολιορκία των Εσφιγμενιτών από τα ΜΑΤ,  ο μοναχός 
Τρύφων Μπογδανόπουλος δεν θα είχε σκοτωθεί εκείνη τη μαύρη νύχτα...


(Στη φωτό ο μοναχός Τρύφων Μπογδανόπουλος Εσφιγμενίτης, τη μέρα
της χειροτονίας του σε μεγαλόσχημο)

Η επίθεση των αστυνομικών οργάνων, ενάντια στους Μαρτυρικούς Εσφιγμενίτες, 
ΠΡΟ ΟΛΙΓΗΣ ΩΡΑΣ, άρχισε. 

Η ΠΡΩΤΗ επίθεση που έγινε από τους "φουσκωτούς"
στο φυλασσόμενο Κονάκι της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, ΑΠΕΚΡΟΥΣΘΗ. 

Σύμφωνα 
με πληροφορίες που έχουμε...

 (χα! νόμιζες ότι η Γριά δεν θα είχε τις  πληροφορίες της, 
φιλοπατριαρχικέ ρουφιανάκο μου; σε γελάσανε!)

...σύμφωνα λέω με πληροφορίες που έχουμε, οσονούπω θα πλακώσουνε
 και οι Αστυνομίες και τα ΜΑΤ
προκειμένου  να εξοντώσουνε τους Πολιορκημένους Αδικημένους Εσφιγμενίτες Μοναχούς, που είναι κλεισμένοι  στο Κονάκι.

Η Παναγία να λυτρώσει τους κινδυνεύοντες από τον έσχατο κίνδυνο του θανάτου.

-Τι ψυχή θα παραδώσεις ανάλγητε Πατριάρχη Βαρθολομαίε;

-Προσευχηθείτε αδελφοί και φίλοι και απλώς νουνεχείς και δίκαιοι άνθρωποι.

-Προσευχηθείτε να ΜΗ θρηνήσουμε άλλα  θύματα!

-Με την αναλγησία του Πατριάρχη Βαρθολομαίου  και των καλογέρων της "Ιεράς Κοινότητος", έχω φρικάρει! 

-Πιστεύουνε, αυτοί οι άνθρωποι, φαντάζεσαι εσύ, 
πιστεύουν  σε Θυσιαστικά ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ
και ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟ ΘΕΌ ΑΓΑΠΗΣ, ΚΥΡΙΟ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ
αυτοί οι  ρασοφόροι πατριαρχάδες και "άγιοι ηγούμενοι"
ΠΟΥ ΦΕΡΝΟΥΝ 
τον άγριο  ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΑ της ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, 
να "καθαρίζει" για την πάρτη τους;

-Γειά σου "Νονέ"!

-Πατριαρχάδες και άγιοι ηγούμενοι, εναντίον παπάδων και καλογέρων!

-Πόσο πιο αντίχριστο και θλιβερό;

-Φτου σας! 

-Θου Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου! 

-ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ, ρε γαμώτο!

(συγνώμη, πάτερ  για τις οργισμένες  βωμολοχίες 
που σε...σοκάρουν παρθένο μου, αλλά...σήμερα...
το ΣΗΚΩΝΕΙ η έκρυθμη  ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ)

-Της Πόπης θα γίνει!
-Καλέ συ, δεν πήγε διακοπές η Πόπη; 
-Μη βγαίνεις από το θέμα, βλαμμένο! 

-Σφίχτες εναντίον Εσφιγμένων. Φοβερό! 
-Απίστευτη εικόνα-φράση,  για αγιολογικό μυθιστόρημα! 

-Μη βγαίνεις από το θέμα, σου λέω! 

-Η ΠΑΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ 

 με το Λατινόφρονα Πατριάρχη Βέκκο
που ΈΧΥΣΕ ΤΟ ΑΙΜΑ
των Αγίων Ζωγραφιτών, ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ πατέρων(τότε)
ΣΗΜΕΡΑ, με την επίθεση εναντίον
των Κανονικών  Εσφιγμενιτών μοναχών,

 ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ.

Κοίτα και τα σχόλια της  προηγούμενης  
σχετικής και πρόσφατα ανεβασμένης ανάρτησης
για το ΔΙΩΓΜΟ που υφίστανται οι ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΙ Εσφιγμενίτες.

Ο διωγμό τους σοβεί χρόνια,
αυτή τη στιγμή ΑΠΛΩΣ κορυφώνεται.

Ο Διωγμός των Κανονικών Εσφιγμενιτών 
γίνεται αθεοφόβως και ...

ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ 
ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ 
του Εκκλησιαστικού δικαίου.

Αυτοί οι κανόνες της Συνείδησης 
και των Επιταγών των Αγίων Πατέρων, 
ΥΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ  
την  ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ  ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ...... 

(τι άνετο θα ήταν γι αυτούς 
να συνθηκολογήσουν με τον Πατριάρχη, 
να απολαμβάνουν 
τα ευρωπαΪκά μύρια ευρά, 
κότερα και καμιά γκομενίτσα 
στα μπουζούκια, έ; άγιοι πατέρες μου! 
ράσο ράσο αλλά ... καλή και η γκομενίτσα στα μπουζούκια! 
ΔΕΝ σας κατηγορώ, 
παρότι ξέρω ονόματα, διευθύνσεις τηλέφωνα, 
ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΣΑΣ ΚΡΙΝΕΙ,  ΟΧΙ ΕΓΩ,
αλλά... παρακαλώ
ΛΥΠΗΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ
αυτών των ΑΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΤΩΝ 
ΜΟΝΑΧΩΝ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΩΝ.

ΕΛΕΟΣ! )

.... ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ των ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ 
στην  ΠΡΟΔΟΣΙΑ που επιτελεί ΕΙς ΒΆΡΟΣ
ΤΗΣ ΑΜΩΜΗΤΟΥ ΗΜΩΝ, ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
Ο ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗΣ, παποαγκαλίτσας,  ΠΑΤΡΙΑΡΧΗς ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟς.

Η Κυρά Παναγιά, ας κάνει ΕΛΕΟΣ!


Όποιος μπορεί να κάνει 
προσευχή, 
με χέρια και με πόδια 
προσευχή, ας κάνει! 

-Ήγγικεν η ώρα! 

Σαλογραία 
...........................................
Y.Γ. ΔΙΑΒΑΣΤΕ 
ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
 ΚΑΙ ΕΔΩ
.....................................................................


Με αφορμή τη σημερινή επίθεση με αστυνομικές δυνάμεις 
κατά της Παλαιάς και Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, παραθέτουμε  
μια ανοικτή επιστολή του πολίτη  κ. Βασίλειου Σακκά
προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος, κ. Αντώνη Σαμαρά

  Εξοχώτατε Κύριε Πρωθυπουργέ,


   Επιτρέψατέ μου να υπενθυμίσω στην εξοχότητά σας, 

ότι όπως μαρτυρεί η Εκκλησιαστική Ιστορία, 
η στάσις των Εσφιγμενιτών Πατέρων
είναι καθ' όλα σύμφωνος με την ανέκαθεν πράξι
και παράδοσι της κατ΄Ανατολάς Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας. 

Η οιαδήποτε άσκησις βίας εναντίον τους θα σας φέρη, 
καθώς και την χώρα μας αντιμέτωπους όχι με μια φούχτα ανθρώπων 
αλλά με την θρησκευτική συνείδησι δύο χιλιετηρίδων.

       Η οποιαδήποτε χρήσις βίας και έλλειψις σεβασμού
προς το σχήμα τους, 
ανυπερθέτως θα πληγώση
 την θρησκευτική συνείδησι εκατομμυρίων ανθρώπων
όχι μόνον εντός της Ελλάδος 
αλλά και μεταξύ ολοκλήρου του ορθοδόξου κόσμου, 
με απρόβλεπτες συνέπειες 
τόσο για το Αγιον Όρος όσο και ολόκληρη την χώρα μας. 

Η σκεπτομένη κοινή γνώμη δεν θα δυσκολευθή να διαπιστώση 
έλλειψιν ανεξιθρησκείας και ελευθερίας θρησκευτικής συνειδήσεως 
αλλά και κατάργησιν στοιχειωδών συνταγματικών δικαιωμάτων στην χώρα μας,

       Ταπεινή μου γνώμη είναι να αφήσετε τους εκκλησιαστικούς άνδρες 
να επιλύσουν τις μεταξύ των διαφορές
βάσει των κοινών κριτηρίων της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, 
άνευ της επεμβάσεως της πολιτείας η οποία είναι αναρμοδία να αποφανθή επί της φύσεως τοιούτων θεμάτων, όπως δύνανται να σας ενημερώσουν κάλλιον,
 οι μεταξύ των συμβούλων σας αξιότιμοι 
κ.κ. καθηγητές του Εκκλησιαστικού Κανονικού Δικαίου και της Εκκλησιαστικής Ιστορίας. 

       Μετά της δεούσης τιμής και του προσήκοντος σεβασμού

       Βασίλειος Μ. Σακκάς
..............................................................................



ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΈΝΑ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΈΜΑ ΜΑΣ
από το βιβλίο:

" «Ἡ διαχρονικὴ συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων γιὰ τὸ Ὑποχρεωτικὸ τοῦ ΙΕ΄ Κανόνος...», Ἱερομόναχου Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ.
[...]

Ἡ εὔλογη καὶ ἀναπάντητη ἀπορία, λοιπόν, εἶναι:


Ὁ πατρ. Βαρθολομαῖος  διαλέγεται  δεκαετίες
μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ἡγέτες τῆς Δύσεως 
(ποὺ ἐκπροσωποῦν ἑκατομμύρια  Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες)
χωρὶς νὰ ἔχουν ὑποχωρήσει οὔτε βῆμα τὸ Βατικανὸ καὶ τὸ Π.Σ.Ε.
ἀπὸ τὶς βλέψεις ὑποταγῆς τῆς Ὀρθοδοξίας ὑπὸ τὸν Πάπα, 
ἀντίθετα συνεχῶς προσθέτει νέες αἱρέσεις στὶς αἱρέσεις,
καὶ νέα ἐκκοσμίκευση στὴν ἐκκοσμίκευση,
μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐκκοσμικεύεται 
καὶ νὰ αἱρετικοποιεῖται ἡ «θεσμικὴ» Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία
καὶ οἱ ἀποίμαντοι ὀρθόδοξοι πιστοί,
ποὺ ἔχουν τὴν δυστυχία νὰ ποιμαίνονται ἀπὸ φιλοαιρετικοὺς Ἐπισκόπους!

Ὁ πατρ. Βαρθολομαῖος,
 ὅμως, μὲ τοὺς σχισματικοὺς Ἐσφιγμενῖτες, 
ὅπως τοὺς θεωρεῖ ...

...γιατὶ δὲν διαλέγεται;  

Γιατὶ ἐπιμένει νὰ ἐκβληθοῦν ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὄρος διὰ τῆς βίας;

Στοὺς μὲν Παπικοὺς ποὺ ἔχουν μιὰ ἱστορία δολο-φονικῶν ἐπεμβάσεων,
 σκευωριῶν, ἀπορροφήσεως τῆς Ὀρθοδόξίας κ.λπ. 
δείχνει μιὰ ἄνευ ὁρίων «ἀγάπη».

Στοὺς ὁμόδοξους ὅμως (ἔστω κι ἂν θεωρεῖ ὅτι εἶναι σχισματικοί), 
γιατί δὲν δείχνει τὴν ἴδια ἀνοχή; 

Το μόνο ἔγκλημά τους (ἔγκλημα κατ' αὐτόν, εὐλογημένη ὅμως ἐνέργεια ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς Κανόνες) 
εἶναι ὅτι δὲν θέλουν νὰ τὸν μνημονεύσουν.

* Μήπως ἐπειδὴ ἐκκρεμεῖ τὸ τσὲκ τοῦ ἑνὸς ἑκατομμυρίων τριακοσίων χιλιάδων εὐρὼ ποὺ θὰ πάρει ἡ νέα Ἀδελφότητα τοῦ Ἐσφιγμένου ποὺ σκάρωσε ὁ κ. Βαρθολομαῖος;

* Ἢ μήπως ἐπειδὴ ἡ προγραμματισμένη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὸ Ἅγιον Ὄρος τινάσσεται στὸν ἀέρα, 
ἐὰν δὲν ἔχουν ἀπελαθεῖ οἱ τῆς Ἱ. Μ. Ἐσφιγμένου 
κατὰ τὴν ἡμερομηνια ἐπισκέψεώς του ἐκεῖ;

Γιὰ νὰ ἐξετάσουμε οὐσιαστικὰ καὶ βαθιὰ τὸ θέμα, πρέπει νὰ ἀνατρέξουμε στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1970. 

Τότε, ὅλοι σχεδὸν οἱ Ἁγιορεῖτες προχώρησαν στὴν διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχη, γιατὶ ὡς γνωστόν–αὐθαίρετα– προχώρησε στὴν ἄρσι τῶν ἀναθεμάτων.

Τὸ δραματικὸ ἐρώτημα, ποὺ ἔχει νὰ κάνει καὶ μὲ τὴν ἐγκατάλειψη τοῦ ἀγῶνος ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπὸ τοὺς Ἁγιορεῖτες εἶναι τὸ ἑξῆς:

Πῶς αὐτὴ ἡ ἐνέργεια, ποὺ τότε ἐκρίθη ΝΟΜΙΜΗ
 καὶ τὴν ἐνίσχυσε (ἐπιμένοντας στὴν Ἀποτείχιση) 
καὶ ὁ γέρων Παΐσιος, πῶς σήμερα, 
ποὺ ὁ Οἰκουμενισμὸς  προελαύνει,  
ἡ τότε ἐφαρμοσθεῖσα Διακοπὴ Μνημοσύνου, 
ὄχι μόνο ἐγκαταλείφθηκε, ἀλλὰ ἀντίθετα, 
οἱ τότε ὑπέρμαχοί της, 
καταδικάζουν τοὺς μοναχοὺς τῆς Ἱ. Μονῆς Ἐσφιγμένου, ποὺ τὴν συνεχίζουν; 

Κι ἂν ἔχουν οἱ Ἐσφιγμενῖτες κάνει κάποια λάθη
 (ἔχοντας ἐγκαταλειφθεῖ μόνοι στὸν μοναχικὸ ἀλλὰ θεοφιλῆ αὐτὸ ἀγῶνα τους),

 δὲν βλέπουν στὸν καθρέπτη τῆς αὐτοκριτικῆς τὸν ἑαυτό τους οἱ Ἁγιορεῖτες, ὡς τὸν ἠθικὸ αὐτουργό; 

Γιατί οἱ ἁγιορεῖτες συμπλέουν μὲ ἕνα παναιρετικὸ Οἰκουμενιστή; 

Γιατί σιωποῦν καὶ δὲν παίρνουν στὰ χέρια τους τὸν ἀγῶνα, ὥστε νὰ ἀφαιρέσουν τὸ «ἄλλοθι» τῶν Ἐσφιγμενιτῶν (ἂν ἔτσι νομίζουν;)

 Μήπως ἐπειδὴ κάμφθηκαν ἀπὶ τὶς ἀπειλές; 

Μήπως ἐπειδὴ προτίμησαν τὰ εὐρω-αργύρια τῆς προδοσίας!

Εἶναι ἀποκαλυπτικὰ στὸ σημεῖο αὐτὸ
 καὶ ἀξίζει νὰ παραθέσουμε κάποια ἀποσπάσματα
 ἀπὸ ὅσα παρουσιάζονται σὲ σχετικὸ βιβλίο.

  Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!



.....................................................
Από αναγνώστη,  έλαβα σήμερα τις παρακάτω σκέψεις 
τις απευθυνόμενες 
στους υποστηρίζοντες τους Μαιμοδο-νεο-εσφιγμενίτες Κατσουλιέρηδες:

Ερώτησεις και σκέψεις για το μουρλογιάννη:

1.  Επιτρέπεται οι χριστιανοί να χαστουκίζουν; 
 Γιατί κάπου, κάποτε άκουσα για έναν άγιο, λέει,  που χαστούκισε έναν αιρετικό. 
Ψέματα ή άλήθεια; 
Αν αληθεύει είναι απαράδεκτο. 
Νομίζω, αν θυμάμαι καλά, Νικόλαο τονε λέγανε. 
Υπάρχει τέτοιος άγιος στην έκκλησία και έκανε τέτοιο πράμα; 
Και πώς, ρε παιδί μου, τον κάνανε άγιο;  Α, πά, πα ....

2.  Επιτρεπότανε ο Κύριος να φτιάσει μαστίγιο
 και να αρχίσει να κοπανάει τους εμπόρους στο ναό;  
Τι αγένεια ήταν αυτή; 
 Καθόλου καθως πρέπει δεν ήταν.
 Και μάλιστα δεν ντρέπονται να το γράφουν και στο ευαγγέλιο !!! 
 Το ομολογεί, δηλαδή, ο ίδιος : 
" ... και τας τραπέζας των κολλυβιστών κατέστρεψε 
και τας καθέδρας των πωλούντων περιστεράς ..."  

Μα, ... τί Κύριος ήταν, εντέλει, αυτος ο "Κύριος";   

Ταλιμπάν, παλαιοημερολογίτης, βάρβαρος; 

Τι συμπεριφορά ήταν αυτή; 
Που είναι οι καλοί του οι τρόποι; 
Τί καθόμαστε και τον ακούμε;

3.  Και κάτι άλλοι πατέρες, λέει, της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου
 (άκου να δείς τώρα) πιάσανε, λέει, 
και γράψανε αναθέματα για όσους διαφωνούσαν ως προς την πίστη. 

Φαντάσου πόση φανατίλα, και μάλιστα ομαδική.    

Μα ... τι πράματα είναι αυτά; Πού ζούμε;

Οι καθωσπρέπει αρχηγοί δε συμπεριφερονται έτσι. 

Οι καθωσπρέπει ηγέτες συμμετέχουν σε παγκόσμιες συνάξεις (π.χ στο ΠΣΕ) 
για να είναι ενημερωμένοι για τις τελευταίες εξελίξεις στην πίστη 
(update λέγεται αυτό στη σύγχρονη ορολογία), 
αγαπάνε τους αιρετικούς 
(σύμφωνα με τη θεία επιταγή : αγαπάτε τους εχθρούς ημών),
τιμωρούν τα άτακτα παιδιά τους 

(π.χ. τους Εσφιγμενίτες: μαστιγοί Κύριος υιόν ον παραδέχεται)

μαχαιρώνουν μόνο διπλωματικά,

(μή γνώτω η αριστερά σου τί ποιεί η δεξιά σου)

πισώπλατα, 

διακριτικά, 

κουφά, 

με τατκ

 ή, 

για ακόμα καλύτερα, 

βαζουν άλλους να μαχαιρώνουν 

τη ώρα που αυτοί προσεύχονται ή λειτουργούν 
ή μιλούν στους άλλους για ειρήνη, για αγάπη, 
για πράσινους πλανήτες, για πράσινα άλογα, κλπ,
  
ώστε να μήν υποπέσουν στό: "μάχαιραν έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις"

Βάζοντας άλλον να μαχαιρώσει, θα τιμωρηθεί ο άλλος.

Ομορφες δουλειές. 

Προσεκτικές.
Επαγγελματικές. 

Τα άλλα είναι για τους θερμοκέφαλους
τους θερμόαιμους, τους απρόσεκτους.

Τόσα χρόνια, ακόμα δε μαθανε;

Διονύσης

..............................................................................
..............................................................................

Ξανά για τη Μονή Εσφιγμένου: 

"Οι πολεμιστές και οι νωθροί έμποροι" 

( ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΡΕΣΑΛΤΟ

 ΤΟΥ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΟΥ 

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΘΥΜΙΟΥ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ )


Οι οπορτουνιστές πάντα 
είναι οι ειρηνικοί έμποροι των ιδεών
και αντικρίζουν τους Πολεμιστές 
με τα μάτια ενός στενοκέφαλου και νωθρού εμπόρου. 

Αυτό συμβαίνει σε όλη την «γκάμα»
 των πολιτικών και πνευματικών δραστηριοτήτων: 

Και στη θρησκεία… 

Οι πολεμιστές μιας θρησκείας ξεχωρίζουν,
τόσο στην ψυχολογία 
όσο και στις μεθόδους δράσης, 

από εκείνους που την εμπορεύονται.



Δεν είναι τυχαίο, συνεπώς, 

το γιατί

 ΟΛΟ το «Ορθόδοξο» κατεστημένο 

(και το δήθεν αντί-παπικό και αντί-οικουμενιστικό),

 από κοινού με το πολιτικό κατεστημένο

 και το κατοχικό κράτος 

ρίχνουν στην πυρά τη Μονή Εσφιγμένου. 

Δεν έχουμε κανένα λόγο να εξιδανικεύσουμε
τους μοναχούς της Μονής Εσφιγμένου, 
αλλά τα γεγονότα που διαδραματίζονται εκεί
αποκαλύπτουν τούτο το ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ: 

Ότι οι διευθυντικές σφαίρες του Μοναχισμού 
και της Ορθόδοξης Εκκλησίας

 ΟΧΙ μόνο συμπεριφέρονται 
σαν τους νωθρούς εμπόρους της Ορθόδοξης Πίστης, 

αλλά και χρησιμοποιούν τα ίδια «όπλα»

 και προβοκατόρικα «επιχειρήματα» κάθε εξουσίας: 

Ταυτίζονται πλήρως με το κράτος της Νέας Τάξης
 και το κατοχικό ελληνικό προτεκτοράτο του 

Πολύ συνοπτικά και σε μορφή παρατηρήσεων.

Πρώτη Παρατήρηση: 

Μιλάνε για «καταληψίες»:

 Την ίδια γλώσσα κάθε θηριώδους εξουσίας

 η οποία συκοφαντεί

κάθε αγωνιστική λαϊκή αντίδραση ΑΥΤΟ-ΑΜΥΝΑΣ

κάθε δικαίωμα υπεράσπισης της δουλειάς σου

και του σπιτιού σου, σαν «κατάληψη» 

(π.χ: ΕΡΤ, καταλήψεις εργοστασίων, 
υπεράσπιση Ασύλου, χώρων και γειτονιών κ.λ.π). 

Όμως, στη Μονή Εσφιγμένου 
γίνεται κατάχρηση αυτού του εξουσιαστικού ιδεολογήματος. 

Από πού ως πού η καλόγεροι
που ζουν εκεί δεκαετίες
και σε μια Μονή με ιστορία αιώνων
έχουν προβεί σε «κατάληψη»;

Ποιος το αποφάσισε αυτό; 

Ο νεοταξίτης Πατριάρχης (από εκεί αρχίζει η ιστορία)
ή οι διοικούντες το Άγιον Όρος 
ή το κράτος με τους νόμους του και τη «δικαιοσύνη» του
(εκτελεστικά όργανα των κατοχικών, σήμερα, δυνάμεων);

ΟΛΟΙ αυτοί, από κοινού,
 σε αγαστή συνεργασία, 
το αποφάσισαν 
σαν να είναι το Άγιον Όρος ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ τους!!! 

Οι έμποροι και κερδοσκόποι του Αγίου Όρους 

αποφάνθηκαν:

Οι μοναχοί της Μονής Εσφιγμένου είναι «καταληψίες»!!! 

Αν αυτό δεν είναι φασιστική φρενοβλάβεια,

 τότε οι λέξεις έχουν χάσει κάθε σημασία. 

Και για να γίνει πιο ορατή αυτή η φασιστική πρακτική και μέθοδος των «ιδιοκτητών» του Αγίου Όρους θα πούμε το εξής: 

Σήμερα οι δωσίλογοι του 4ου Ράιχ
ετοιμάζονται
να πετάξουν έξω από τα σπίτια τους, πολύ κόσμο. 

Θα είναι αυτοί «καταληψίες» των σπιτιών τους, 
αν αρνηθούν να φύγουν από τα σπίτια τους;
Θα είναι «καταληψίες» 
επειδή τα δωσίλογα όργανα του κράτους 
θα βγάλουν αποφάσεις «έξωσής» τους; 

Αύριο, όπως όλα δείχνουν, 
θα κατηγορήσουν τον ελληνικό λαό σαν «καταληψία»
επειδή θα αγωνίζεται για την πατρίδα του,
επειδή θα αγωνίζεται εναντίον των πραγματικών καταληψιών: 

Των εισαγόμενων (από τους εκτελεστές της Ελλάδας)
 αλλοδαπών δούλων…

Η πελώρια, ωστόσο, υποκρισία των εξουσιαστών διαχειριστών και εμπόρων της Ορθοδοξίας, 
απαστράπτει και από τούτο: 

Το Άγιον Όρος έχει γίνει «αποθήκη», 
έχει  καταληφθεί κυριολεκτικά
 από κάθε απατεώνα και κερδοσκόπο, 
έχει μεταβληθεί 
σε «εμπορικό παραλληλόγραμμο» 
της οικονομικής και κοινωνικής «μαφίας» του χρήματος 
και οι διοικούντες σπεύδουν να πάρουν «αποφάσεις» 
από το κράτος των «μαφιών», 
οι οποίες θα χαρακτηρίζουν «καταληψίες»
 εκείνους που τους «χαλάνε» την εμπορική ομοιομορφία 
και ενοχλούν τον Πατριάρχη και το Βατικανό… 


Παρατήρηση δεύτερη. 

Και εδώ εισερχόμαστε σε μια άλλη

 ΟΥΣΙΩΔΗ παρασιώπηση και συγκάλυψη: 

Παρασιώπηση και συγκάλυψη
των πραγματικών λόγων ΔΙΩΞΗΣ, της Μονής Εσφιγμένου. 

Η πραγματική αιτία της ΔΙΩΞΗΣ, 
που εντέχνως επικαλύπτεται, 
είναι οι ΠΡΟΣΤΑΓΕΣ του Βαρθολομαίου
 και του Βατικανού.

ΟΛΑ τα άλλα είναι παραμύθια 
για να συγκαλυφτεί το ΟΥΣΙΩΔΕΣ της ΔΙΩΞΗΣ 
των μοναχών της Μονής.
ΟΛΟΙ,
 και οι δήθεν αντί-οικουμενιστές και αντί-παπικοί, 
εστιάζουν στα ΠΑΝΤΑ,
σε κάθε τι που συκοφαντεί τους μοναχούς της Μονής,
κατασκευάζουν ακόμα και «θεωρίες» ότι τα ράσα δεν «σηκώνουν το όπλο», προκειμένου να αποκρύψουν την ΟΥΣΙΑ: 

Ότι οι κεφαλές της Νέας Τάξης

Ο πατριάρχης και το Βατικανό,

από κοινού με τους κατοχικούς δωσίλογους, 

ΘΕΛΟΥΝ να εξοντώσουν 

τους «αντάρτες» μοναχούς της Μονής
και να τους πάρουν το «σπίτι» 

Το να παρακάμπτεις αυτή την ΟΥΣΙΑ

και να κεντάς πάνω στο στημόνι των «ελαττωμάτων» της Μονής,
των θεολογικών φανατισμών και σε ζητήματα ειδικά, 
αλλά πολύ δευτερεύοντα

δείχνει ότι είσαι μπολιασμένος 
με την ίδια ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΟΜΗ ΣΚΕΨΗΣ του κράτους, 
των Νόμων (νόμοι των μαφιόζων), 
του καθεστώτος (κατοχικού)
και των διαχειριστών εμπόρων
της εκκλησιαστικής και μοναχικής γραφειοκρατίας.

Τρίτη παρατήρηση.


ΟΣΟΙ υποκλίνονται σ’ αυτή τη «νομιμότητα»
 των ποικίλων ΕΞΟΥΣΙΩΝ 
(σήμερα ΟΛΕΣ υποταγμένες στον πλανητικό ΦΑΣΙΣΜΟ),
 υποκλίνονται και στα αντίστοιχα ιδεολογήματα αυτής της «νομιμότητας».

Και ένα από αυτά είναι κραυγές 
και οι υστερικοί αναθεματισμοί εναντίον της Μολότωφ 
(αυθεντικής ή προβοκατόρικο Φώτο-μοντάζ), 
αναθεματισμοί που συμπυκνώνονται: 
«τα ράσα δεν χρησιμοποιούν μολότωφ», 
δηλαδή τα ράσα δεν «παίρνουν τα όπλα».

Για το ραγιαδισμό αυτόν γράψαμε στο προηγούμενο κείμενο, ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7729
 

Εδώ απλώς θα επισημάνουμε
την απαστράπτουσα ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ αυτών των κραυγών.

Τα ράσα δεν είναι ένα «στεγανό» 
έξω από την κοινωνία και το λαό. 
Είναι και ιστορικά γνωστό ότι τα ράσα πήραν πολλές φορές τα ΟΠΛΑ προκειμένου να υπερασπίσουν τον Άνθρωπο, τις μεγάλες ανθρώπινες αξίες, τους λαούς που στενάζανε κάτω από τις μπότες των κατακτητών, 
αλλά και για την Πίστη τους…

Οι πραγματικοί πολεμιστές ιδεών, αξιών, πολιτισμών, εθνών, λαών κ.λπ. ΠΑΙΡΝΟΥΝ τα όπλα… 

Και σήμερα, που η χώρα μας 
βρίσκεται κάτω από την πιο βάρβαρη
 και ύπουλη πλανητική κακουργία, 
σήμερα που τα ανδρείκελα αυτού του ΦΑΣΙΣΜΟΥ 
μας απειλούν με εθνικό, κοινωνικό,
 αλλά και φυσικό αφανισμό, πάλι θα χρειαστεί
 να πάρουμε τα όπλα…

ΟΤΑΝ σε δολοφονούν

και σε βγάζουν βίαια από το σπίτι σου

δεν υπάρχει άλλο μέσον άμυνας 

από την υπεράσπιση 
των ιερών και των οσίων σου

με κάθε μέσον… 
ΟΤΑΝ, συνεπώς, κερδοσκοπούν πάνω στη μολότωφ του μοναχού,
αυτό αποκαλύπτει ΟΛΗ την ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ των ειρηνικών εμπόρων της Ορθοδοξίας, τη ραγιάδικη, αλλά και ανιστόρητη ΣΚΕΨΗ τους: 

Τη διαποτισμένη με τα ναρκωτικά της ΕΞΟΥΣΙΑΣ… 

Εκείνος που υποκλίνεται μπροστά σε αξιώματα
 τα κατασκευασμένα από τον εχθρό
 (από τους δουλοκτήτες για τους δούλους του), 
ΠΟΤΕ δεν θα νικήσει…

Διαβάστε και ΕΔΩ: 
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7729
ΠΗΓΗ
.............................................................................................

............................................................................................




ΕΡΩΤΗΣΗ
Για τη Μονή Εσφιγμένου του Αγίου Όρους


Προς: τον κ. Υπουργό Εξωτερικών 01-08-2013
τον κ. Υπουργό Προστασίας του Πολίτη


Θέμα: Επεισόδια στη Μονή Εσφιγμένου 
και παρέμβαση των Αστυνομικών Δυνάμεων
............................................
Από το 2002 με απόφαση του Πατριαρχείου 
και της Ιεράς Κοινότητας 
του Αγίου Όρους εξελέγη Νέα Αδελφότητα στη Μονή Εσφιγμένου 
η οποία εθεωρήθη νόμιμη ενώ
σε ό,τι αφορά στην Παλαιά Αδελφότητα διετάχθη η απέλασή της.

Η Νέα Αδελφότητα συστηματικά προσφεύγει στα Αστικά και Ποινικά Δικαστήρια
κατά της Παλαιάς Αδελφότητας,  ζητώντας την απομάκρυνσή της 
από τα κτίρια τα
οποία κατέχει, ήτοι το Κεντρικό Κτιριακό Συγκρότημα και το Αντιπροσωπείο
στις Καρυές

Η συστηματική αυτή προσφυγή της Νέας Αδελφότητας στα Δικαστήρια
και η συνεχής πρόσκληση των Αστυνομικών Δυνάμεων να συνδράμει στην εκτέλεση
των δικαστικών αποφάσεων έχει ως αποτέλεσμα την απασχόληση των θεσμών τηςΔικαιοσύνης και των Δημοσίων Δυνάμεων. 

Επιπλέον με ευθύνη και πρωτοβουλία
της Νέας Αδελφότητας διεξάγονται γεγονότα ταραχών αλλά και φθορών επί των
ευάλωτων κτιρίων
(Αντιπροσωπείο) με αντικείμενα βαρέΩς τύπου, καταφέρνοντάς τους αβαρίες.

Παρά το γεγονός ότι

επί σειρά ετών η Παλαιά Αδελφότητα 
δεν προκαλεί
και δεν
ενοχλεί, 

εντούτοις η Νέα Αδελφότητα χρησιμοποιεί συνεχώς δικαστικές
αποφάσεις και απασχολεί τις Δημόσιες Δυνάμεις 
με αποτέλεσμα
σε έναν χώροεφησυχασμού και προσευχής 
να δημιουργεί κατά καιρούς αλλά και προσφάτως
επεισόδια, τα οποία εξέθεσαν το Ελληνικό Κράτος διεθνώς.


Όπως είναι πλέον γνωστό, 
η Νέα Αδελφότητα
δεν είναι αποδεκτή
από την
πλειοψηφία των Μελών της Ιεράς Κοινότητας 

και δια τούτο 
καλούμε την Ελληνική Πολιτεία και το Υπουργείο Εξωτερικών

να επανεξετάσει το όλο θέμα δεδομένου
ότι δεν λύνεται επί σειρά ετών, παρά τις δικαστικές αποφάσεις. 

Η αναθεώρηση
του όλου θέματος με την Επιτροπεία της Ιεράς Κοινότητας
είναι αναγκαία 
για το συμφέρον της Εκκλησίας, του κλήρου και του Πατριαρχείου, 
λόγω της ακαταλληλότητας της Νέας Αδελφότητας.

Τη στιγμή που ο Ελληνικός Λαός έχει ανάγκη από πνευματική στήριξη, 
θα πρέπει
να παρέμβει πλέον η Ελληνική Πολιτεία σύμφωνα με τα όσα αρμόζει η έννομη τάξη, ώστε να αποκατασταθεί ο ρόλος του Αγίου Όρους 
στη βάση των αρχών της Ορθοδοξίας.



Δια όλα τα ανωτέρω
ερωτάσθε κ.κ. Υπουργοί:

1. Με ποιό ηθικό επιστήριγμα
 η ολιγομελής (μονοψήφια) Νέα Αδελφότητα
μπορεί να αντικαταστήσει
την πολυπληθή (εκατονταμελή) Παλαιά Αδελφότητα;
2. Γιατί το Υπουργείο Εξωτερικών όχι μόνο ανέχεται
αλλά επιβραβεύει με
Προγράμματα ΕΣΠΑ τη Νέα Αδελφότητα όταν αυτή:
(α) έχει μηνύσει το Ελληνικό Δημόσιο 
με αξίωση αποζημιώσεων πολλών
εκατομμυρίων ευρώ;

(β) έχει οίκημα στο οποίο εγκαταβιώνει
και εισπράττει όλα τα ποσά 
τα οποία αναλογούν
στην Παλαιά Αδελφότητα;

3. Δεδομένου ότι η Νέα Αδελφότητα ήδη κατέχει κτιριακό χώρο στις
Καρυές, τί συμφέροντα έχει να επιμένει στην κατάληψη του Αντιπροσωπείου αντί
του Κεντρικού Κτιριακού Συγκροτήματος της Μονής Εσφιγμένου όπως θα ήταν πιο
λογικό;

4. Δεδομένης της οικονομικής δυσχέρειας των δημοσίων οικονομικών στην
οποία έχει περιέλθει η χώρα μας, για ποιό λόγο επιτρέπεται στη Νέα
Αδελφότητα να επιβαρύνει το Ελληνικό Δημόσιο με τη συνεχή απασχόληση και
«ταλαιπωρία» θεσμών και υπηρεσιών όπως η Δικαιοσύνη, οι Δικαστικοί
Επιμελητές και οι Αστυνομικές Δυνάμεις όταν σε αντίθεση η Παλαιά Aδελφότητα
εκδήλωσε ενδιαφέρον να προσφέρει στη Γαλλία ένα ιστορικό κειμήλιο
υφαντουργίας (τη σκηνή του Ναπολέοντα) προκειμένου να συνεισφέρει στη μείωση
του δημοσίου χρέους και στην ανακούφιση του Ελληνικού Λαού;
5. Γιατί ο Δικαστικός Επιμελητής ενώ μπορούσε να ασκήσει τα
προβλεπόμενα από την πολιτική δικονομία μέτρα, τελικά χρησιμοποίησε μηχανικά
μέσα (εκσκαπτικό μηχάνημα) για την είσοδό του στο Αντιπροσωπείο
διακινδυνεύοντας:
(α) την πρόκληση θανατηφόρου ατυχήματος και σωματικών βλαβών στους
δεκάδες μοναχούς της Παλαιάς Αδελφότητας που βρίσκονταν εντός του και
(β) την πρόκληση βλαβών στο κτίριο δεδομένου ότι πρόκειται για ευάλωτο
οίκημα υψηλής επικινδυνότητας στην παραμικρή παρέμβαση;
6. Γιατί η Ελληνική Πολιτεία δεν παρεμβαίνει αναθεωρώντας τις
αποφάσεις για τη Νέα Αδελφότητα
(α) τη στιγμή που η Νέα Αδελφότητα προκαλεί συνεχώς προβλήματα και
ταραχές στο χώρο του Αγίου Όρους δυσφημώντας τη χώρα μας;

(β) τη στιγμή που η Νέα Αδελφότητα με την έως τώρα συμπεριφορά της
αποδεικνύει ότι είναι αντίθετη με το πνεύμα εφησυχασμού και του μοναχικού
βίου;




Οι ερωτώντες Βουλευτές

Σταυρούλα Ξουλίδου

Βασίλης Καπερνάρος
...........................................................


 Άγιο Όρος, 5/8/2013
 Είπαµε να µην απαντήσουµε, 
αλλά όλα τα ψέµατα που ειπώθηκαν, 
ευτυχώς σε λίγα δηµοσιεύµατα, 
δεν µας αφήνουν άλλο περιθώριο, 
φοβούµενοι µην επικρατήσει το ψέµα.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΑΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ 
Φαίνεται ότι ζούµε σε Οργουελική εποχή
κατά την οποία
τα ονόµατα
δεν δηλώνουν τα πράγµατα,
  
αλλά τα αντίθετά τους.
Νοµιµότητα είναι πλέον
η δυνατότητα των ισχυρών να παρανοµούν.
Δικαιοσύνη είναι το όραµα των αδίκων.
Αλήθεια
είναι το ψέµα που υπηρετεί συµφέροντα.
Ανθρώπινα Δικαιώµατα
είναι τα "δικαιώµατα" αισχρών ανθρώπων
να διασπείρουν
και να θεσµοθετήσουν την ανηθικότητα.
Αγάπη ... ώ, αυτή η αγάπη! 
είναι το µίσος της αληθείας,
είναι η ανθρωπαρέσκεια,
εθελοδουλεία και εθελοτυφλία
όσων ετάχθησαν αναξίως φρουροί της αληθείας.
Το έχει καταλάβει κι ο λαός µας, 
αλλά αδυνατεί να αντιδράσει.
Περιµένει πλέον µόνον από τους ιερείς
και τους µοναχούς την κραυγή της αληθείας.
Το τεράστιο λοιπόν ερώτηµα ηµών των
Εσφιγµενιτών
είναι: γιατί στην φυσικότατη αντίδρασί µας να µη συµπορευθούµε µε το ψεύδος
βρίσκουµε τους µοναχούς 
και τους ιερείς του Αγίου Όρους
απέναντί µας 
κι όχι δίπλα µας;
Γιατί να θέλουν οι αγιορείτες πατέρες
να στερήσουν συναγιορείτας µοναχούς
από το µοναστήρι τους,
µολονότι γνωρίζουν
το τί αγώνα έκανε ο κάθε ένας από εµάς
για να αποσπαστεί από τα δόντια
του ψυχοβόρου κόσµου
και να βρει φυσικό
και ηθικό καταφύγιο στο Άγιον Όρος;
Γιατί να µην ανέχονται
τον διαφωνούντα αδελφό
που ποτέ δεν τους επείραξε;
Τόσο µεγάλο έγκληµα είναι
να λές την αλήθεια λοιπόν;
Τόσο µεγάλο ποινικό αδίκηµα είναι
να µην µνηµονεύεις επ’ εκκλησίας
έναν φανερό εχθρό της Εκκλησίας του Χριστού,
έναν ολετήρα της Αγίας Πίστεως;
Το πλέον οδυνηρό γεγονός όµως είναι
ότι όλοι οι αγιορείται
είναι ανθενωτικής διαθέσεως
και συµφωνούν µαζί µας.
Πώς λοιπόν φτάνουν στο σηµείο να συµπορεύονται µε ανθρώπους
που µισούν όπως ο κ. Βαρθολοµαίος
και οι πρακτορίσκοι του;
Όλοι γνωρίζουµε ότι
τα αντιπατριαρχικά µοναστήρια
είναι δέκα τρία, 
πολύ περισσότερα από τα πατριαρχικά.
Πώς λοιπόν σύρονται σε πράξεις όπως το "διάβηµα διαµαρτυρίας" που έστειλε σήµερα Δευτέρα 5/8ου/2013 (Νέο Ηµερολόγιο) στον Διοικητή Αγίου Όρους και στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη;
Τί είδους πιέσεις δέχθηκαν οι Άγιοι Αντιπρόσωποι
για να πεισθούν σύσσωµοι
να ζητήσουν ωµά από τον Υπουργό
τον διωγµό µας;
Από το κείµενο του "διαβήµατος" 
φαίνεται ότι πείσθηκαν
µέσω της συκοφάντησης.
Διότι δεν είπαν στην Σύναξη των πατέρων
ότι, όπως πάντοτε, 
δεν κάναµε εµείς επίθεση,
αλλά υποστήκαµε επίθεση.
Δεν τους είπαν ότι
στον Δικαστικό επιµελητή απαντήσαµε,
µε ευθύτητα και απλότητα, µόνον
ότι δεν παραδίδουµε το κονάκι µας,
κι ότι καµία επίθεση δεν εδέχθη ούτε ο ίδιος, ούτε κανένας άλλος από το προσωπικό.
Συγκεκριµένα, µετά τον σύντοµο διάλογο
ο επιµελητής έκανε νεύµα σε περίπου είκοσι µεγαλόσωµους άνδρες να επιτεθούν,
στο κέντρο των οποίων
προηγείτο µικρή µπουλντόζα τύπου bobcat.
Δεν είπαν στους πατέρες για τα συνεχή χτυπήµατα της µπουλντόζας στην εξώπορτα,
ούτε για τις επανειληµµένες φωνές του προϊσταµένου Ιεροµόναχου Σάββα να σταµατήσουν 
διότι ακριβώς πίσω από την πόρτα
που χτυπούσαν υπήρχαν µοναχοί.
Δεν είπαν ότι οι µοναχοί εφώναζαν
κι αυτοί πίσω από την πόρτα
κάνοντας φανερή την παρουσία τους
καθώς και τον κίνδυνο να συνθλιβούν στον στενό εκείνο χώρο άν η πόρτα υποχωρούσε.
Κάποιος από την οµάδα κρούσεως
εφώναξε στον χειριστή της µπουλντόζας 
- όπως τουλάχιστον τον άκουσαν οι µοναχοί πίσω από την πόρτα - "συνέχισε συνέχισε!"
Ο παπα Σάββας έτρεξε κάτω στο προσωπικό της εξώθυρας να δεί την κατάσταση
και την στιγµή εκείνη ένα δόντι της µπουλντόζας έκανε µια µεγάλη τρύπα στο µέταλλο της πόρτας 
φτάνοντας 15 εκατοστά 
από το κεφάλι µοναχού!
Τότε, όταν διαπίστωσε
ότι όλα τα σώµατα θα λιώσουν
κάτω απο την πόρτα
αν αυτή υποχωρήσει στα χτυπήµατα
µάζεψε ό,τι παλιόπανο βρήκε, 
το πότισε µε καύσιµα 
και φώναξε από ένα παράθυρο για εκφοβισµό ότι αν δεν φύγουν θα τους κάψει.
Όταν είδε ότι συνεχίζουν τα χτυπήµατα,
τότε πέταξε το στουπί πάνω στο µηχάνηµα,
δηλαδή σε ουδέτερη ζώνη
κι όχι πάνω στο προσωπικό,
ελπίζοντας ότι ο χειριστής 
θα φοβηθεί πιθανή πυρκαγιά
και θα υποχωρήσει.
Ευτυχώς αυτό συνέβη.
Υποχώρησαν και έτσι γλυτώσαµε τα θύµατα
και το µοναχικό αίµα 
σε χέρια δηµοκρατικών κυβερνήσεων.
Τίποτε από τα παραπάνω
δεν είπαν στη Σύναξη των πατέρων,
αντιθέτως µας συκοφάντησαν ως τροµοκράτες, λες και εκσφενδονήσαµε ρουκέτα στο γραφείο του Δένδια.
Δηλαδή, είναι "νόµιµη" 
η διάρρηξη της πόρτας µας µε µπουλντόζα
και παράνοµη η δική µας αναµενόµενη αντίδραση
που είχαµε γνωστοποιήσει σε όλους.
Πώς επιτρέψατε άγιοι αντιπρόσωποι
ένα τέτοιο χτύπηµα;
Άν, όπως εµείς, ήλθατε στο Όρος να σωθείτε από ποιό γέροντα και ποιά παράδοση εµάθατε να στελνετε µπουλντόζες σε µοναχούς
που θεωρείτε ότι σφάλλουν;
Ακόµη κι αν είµεθα πλανεµένοι, τί λέτε,
είναι Ορθοδοξία να επιτίθεσθε µε µπουλντόζα στους µοναχούς που διαφωνούν µαζί σας;
Θα µπορούσαν όµως να τεθούν
τα εξής ερωτήµατα στη Σύναξη των πατέρων.
Όλοι ήξεραν
µετα απο τις προειδοποιήσεις µας
ότι δεν θα πειράξουµε κανέναν,
ότι θα µείνουµε στο κονάκι µας
κάνοντας την καλογερική µας
και οι νεο Εσφιγµενίτες γείτονές µας
δεν θα έχουν να φοβηθούν τίποτε.
Όλοι όµως επίσης εγνώριζαν ότι,  
σε περίπτωση που δεχθούµε επίθεση,
 
κάθε µοναχός του κονακίου
θα µείνει στο πόστο του µέχρι θανάτου.
Όταν λοιπόν όλα τα παραπάνω
είναι γνωστά
και κάποιοι επιχειρούν εναντίον µας
µε µικρή µπουλντόζα - ρωτάµε τους σεβαστούς πατέρας - 
αυτοί που µας επιτίθενται
και µάλιστα µε τέτοια µέσα
δέν έχουν ενώπιόν τους
και εν γνώσει τους
την πιθανή προοπτική
να σκοτώσουν;
Όλοι στις Καρυές τα εγνώριζαν αυτά.
Τα εγνωρίζατε κι εσείς πατέρες, οι αντιπρόσωποι των Μονών
κι όµως δεν εµποδίσατε το χτύπηµα. 
Για όλα όµως πρέπει να φταίµε µόνον εµείς ...
Άλλο ερώτηµα:
Μπορεί ένας δικαστικός επιµελητής
να δίνει εντολή σε µπουλντόζα
να διαρρήξει εξώθυρα κατοικηµένου κτιρίου;
Σε ποιόν θα καταλογιστεί
το αίµα που πιθανώς χυθεί;
Γιατί δεν παρίστατο για κάτι
τόσο σοβαρό
εισαγγελέας
και ένας τουλάχιστον
επιστάτης της Ι. Κοινότητος;
Μήπως η βία που ασκήθηκε πάνω µας
δεν είναι και τόσο "νόµιµη" όσο ακούγεται;
Μήπως το "νοµιµον" 
στην προκειµένη περίπτωση
ήταν το θέληµα
και 
η εντολή του ισχυρού κ. Βαρθολοµαίου;
Πατέρες άγιοι, 
µετά απο την παρουσίαση των σωστών ερωτήσεων
που θα έπρεπε να θέσετε στην Ιερά Σύναξη, θα µας επιτρέψετε και κάποιες συστάσεις.
Μήν πιστεύετε πλέον τους ψευδοεσφιγµενίτες!
Ώριµοι µοναχοί 
και δεν µπορείτε να καταλάβετε
ποιός σας λέει την αλήθεια;
Ιδού, 
έχετε µπροστά σας
αυτόν που µένει σταθερός
σ’ αυτό που πιστεύει
ακόµη και µετά την στέρηση της περιουσίας και των δικαιωµάτων του
και αυτόν που "τα άρπαξε" 
και προσπαθεί τώρα απεγνωσµένα
για επιδοτήσεις 
και νέο εύκολο χρήµα µε τρόπο αισχρό.
Ποιός από τους δύο
σας λέει 
την αλήθεια;
Τίνος το µέρος θα έπρεπε να πάρετε;
Δεύτερη σύσταση: 
οι ταπεινοί µοναχοί µας
θα κάτσουν στα πόστα του κτιρίου
µέχρι θανάτου.
Άν έχετε τόση προσπάθεια
να καταλάβετε το κονάκι µας
θα χρειαστείτε να χτυπήσετε το κτίριο µε τρόπο τόσο σκληρό,
που σίγουρα θα κινδυνέψει η ζωή µοναχών.
Αποτρέψατε το διάβηµα.
Μη κάνετε τόσο άφρονα υπακοή
στον τόσο εµπαθή πατριάρχη σας.
Τρίτη σύσταση:
Μιµηθείτε την σταθερότητα
και το ασυγκατάβατον των µοναχών µας
που είναι έτοιµοι να πεθάνουν
για να µη συµµετέχουν
 δια της ανοχής
στην επέκταση του Οικουµενισµού,
της µεγαλύτερης 
και τελευταίας αιρέσεως
στην Ιστορία της Εκκλησίας.
Άν δεν αντισταθείτε για την πίστη σας σύντοµα
θα χάσετε και την ηθική σας κατάσταση και όλο το Άγιον Όρος.
Άν δειλιάζετε
τότε καθίστε στα κελλάκια σας
κι ειρηνεύστε
κι αφήστε να µιλήσει κάποιος
που το λέει η καρδιά του
χωρίς να τον χτυπάτε πισώπλατα.
Διαφορετικά
δεν είστε µόνο δειλοί, 
αλλα καί βάσκανοι 
και κακοπροαίρετοι.
Άγιοι Αντιπρόσωποι,
Είναι οκτώ χρόνια που µας αφήσατε απόρους.
Τί παραχώρησε ο Θεός να πάθετε;
Να φορολογηθείτε από τον Διεθνή Εβραίο και τώρα να χρωστάτε.
Εµείς από την άλλη, κοπιάζουµε λίγο παραπάνω,
αλλά είµαστε, όπως 
οι ανα τούς αιώνας Αγιορείτες,
  
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ !!! 
Σκεφτείτε το.
Ενώστε τις τελείες
για να δείτε την πρόνοια του Θεού !
Τώρα θέλετε νέα µέτρα εναντίον µας·
βία και διωγµό.
Ανακύπτει φοβερό το ερώτηµα:
Δεν σας φοβίζει η νέα αντίστοιχη αντίδραση του Αγίου Θεού;  
Ξανασκεφτείτε το.
Με αγάπη Χριστού, της Αυτοαληθείας
Ο ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΜΕΘΟΔΙΟΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΕΜΟΙ, ΕΝ ΧΡΙΣΤΏ, ΑΔΕΛΦΟΙ.
..........................................................................................

............................ξ αἰτίας τῆς νέας προσπαθείας ἐκδιώξεως των Ἐσφιγμενιτῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, θέλω νά καταθέσω ὡς ἐλάχιστο δεῖγμα συμπαραστάσεως καί συμβολῆς εἰς τόν ἀγῶνα των ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, 
τήν διδασκαλία τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, 
ἡ ὁποία νομίζω εἰς τήν παροῦσα φάσι τῆς αἱρέσεως εἶναι πολύ ἐπίκαιρος.

Ὑπάρχει ἡ ἀντίληψις 
ὅτι ὅταν μᾶς ἐκδιώκουν ἀπό ἕνα μέρος οἱ ἐχθροί τῆς πίστεως, 
πρέπει νά φεύγωμε καί νά πηγαίνωμε σέ ἄλλο. 
Ἐδῶ προσάγεται ὡς στήριγμα αὐτῆς τῆς θέσεως ἡ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου (Ματθ. 10,23) στήν ὁποία ὁ Κύριος διδάσκει τούς Ἀποστόλους,
 προκειμένου νά τούς ἀποστείλη νά κηρύξουν τά ἑξῆς:
 «ὅταν δέ διώκουσιν ὑμᾶς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ φεύγετε εἰς τήν ἄλλην».
Αὐτό ὅμως προφανῶς ἰσχύει ὅταν ἐμεῖς πηγαίνουμε νά κηρύξωμε κάπου
 καί δέν μᾶς δέχονται. 
Δι’ αὐτό εἰς αὐτήν τήν περίπτωσι ὁ Κύριος 
ἐδίδαξε τούς Ἀποστόλους ὅτι: 
«καί ὅς ἄν μή δέξηται ὑμᾶς μηδέ ἀκούση τούς λόγους ὑμῶν, 
ἐξερχόμενοι ἔξω τῆς οἰκίας ἤ τῆς πόλεως ἐκείνης 
ἐκτινάξατε τόν κονιορτόν τῶν ποδῶν ὑμῶν» (Ματθ. 10,14).
Εἰς τήν περίπτωσι πάλι προσωπικῶν συμφερόντων 
διενέξεων μέ κάποιον πάλι ὁ Κύριος ἐδίδαξε
 νά ὑποχωροῦμε καί νά μήν διεκδικοῦμε τό δίκηο μας
 καί τά ὑπάρχοντά μας. 
Ἀναφέρει χαρακτηριστικά εἰς τήν ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία τά ἑξῆς: 
«καί τῷ θέλοντί σοι κριθῆναι καί τόν χιτῶνα σου λαβεῖν,
 ἄφες αὐτῷ καί τό ἱμάτιον» (Ματθ. 5,40).
Αὐτά ὅλα δέν ἔχουν σχέσι μέ ἐκκλησιαστικές ὑποθέσεις
 καί μάλιστα μέ τά θέματα τῆς πίστεως. 
Εἰς αὐτήν τήν περίπτωσι πρέπει νά εἴμεθα ἀνυποχώρητοι,
ὄχι μόνον εἰς τήν πίστι, 
ἀλλά καί εἰς τό νά κρατοῦμε τούς ναούς καί τά μυστήρια σάν πύργους
καί ὀχυρά καί νά μήν τά παραδίδωμε στούς αἱρετικούς, 
οἱ ὁποῖοι θά τά βεβηλώσουν.
Αὐτήν ἀκριβῶς τήν διδασκαλία
κάνει ἀπό τήν ἐξορία ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης εἰς τούς μοναχούς του. 
Ὑπάρχει μία θαυμάσια ἐπιστολή του ἡ ὁποία δυστυχῶς δέν ἔχει συμπεριληφθεῖ στήν Πατρολογία τοῦ Migne
 καί στήν ὁποία ὁ ὅσιος μεταξύ ἄλλων παραινεῖ τους μοναχούς
 νά μήν ὑποχωρήσουν εἰς τό ἐλάχιστο εἰς τόν ἀγῶνα ἐναντίον τῆς αἱρέσεως. 
Ἀναφέρεται εἰς αὐτούς πού ὑποχώρησαν
 καί ἐπρόδωσαν 
καί εἰς αὐτούς πού στέκονται ἀμετακίνητοι στόν ἀγῶνα, 
ἔστω καί ἄν ἐξ ἀρχῆς εἶχαν κάνει κάποιες ὑποχωρήσεις. 
Διδάσκει ὅτι τό ἔπαθλον εἶναι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν
 καί οἱ θεαταί τῶν ἀγώνων των οἱ ἄγγελοι
 καί οἱ προηγησάμενοι Ἅγιοι καί Ὁμολογητές.
Εἰς τήν περίπτωσιν τῆς ἐπιδρομῆς τῶν αἱρετικῶν
 εἰς τήν μονήν πρός βιαίαν κατάληψιν
 ὁ ὅσιος διδάσκει ἀκριβῶς τά ἑξῆς: 
«Εἰ ἐφιστῶσιν ὑμῖν εἰκονομάχοι, 
θύραν ἀφ᾿ ἑαυτῶν μή ἀνοίξητε· 
ἄν δέ ληστρικῶς κατά τό σύνηθες αὐτοῖς ποιήσωσιν, 
ἀθῷοι ὑμεῖς. 
Μή ὑποχωρήσητε, 
ἀλλ᾿ ἔτι μένετε ἕως διωγμοῦ ἤ ἐπάρσεως· ὁ
 ἀφανισμός ἐπί κεφαλάς αὐτῶν. 
ὑμεῖς δέ τοῦ ναοῦ μή ἀποστῆτε καί ψάλλειν καί λειτουργεῖν· 
οὐκ οἶδα εἰ μή κοινώσωσι τόν ναόν 
διά τῆς οἰκείας μυσαρίας, ἤγουν λειτουργίας» (Φατ. 177, 299,40).
Εἰς τό θαυμάσιο αὐτό κείμενο,
 προκειμένου νά τό μεταφέρωμε εἰς τήν σημερινή ἐποχή τῆς αἱρέσεως 
πρέπει νά ἀλλάξωμε μία μόνη λέξι, 
ὥστε νά ἀντικαταστήσωμε
 τούς τότε εἰκονομάχους 
μέ τούς σημερινούς Οἰκουμενιστές, 
οἱ ὁποῖοι σημειωτέον εἶναι ὡς αἱρετικοί 
πολύ χειρότεροι ἀπό τούς τότε εἰκονομάχους
Οἱ τότε εἰκονομάχοι εἶχαν μία μόνο πλάνη καί αἵρεσι, 
ἐνῶ οἱ σημερινοί Οἰκουμενιστέςἔχουν πολλές
μέ τελικό τους σκοπό την ετοιμασία τῆς ὁδοῦ τοῦ Ἀντιχρίστου. 
Ἄν λοιπόν οἱ Ἐσφιγμενίτες Ἁγιορεῖτες Πατέρες
 ἀντικαταστήσουν αὐτή τήν λέξι στό κείμενο,
 ἔχουν ἀμέσως ἀνάγλυφη καί διαχρονική τήν διδασκαλία τοῦ ὁσίου
 γιά τό τί πρέπει νά πράξουν σέ ἀνάλογη ἐπιδρομή τῶν
 Οἰκουμενιστῶν εἰς τήν μονή των.
Εἰς τό κείμενο αὐτό φαίνεται καθαρά
 καί ἡ διαχρονική τακτική τῶν αἱρετικῶν, 
ἡ ὁποία εἶναι ἡ ληστρική ἐπιδρομή 
πού γίνεται ὡς ἐπί τό πλεῖστον μέ τήν βοήθεια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας.
Φαίνεται ἀκόμη ὅτι ἡ βεβήλωσις τοῦ ναοῦ γίνεται
 ὅταν λειτουργήσουν μέσα εἰς αὐτόν οἱ αἱρετικοί. 
Τήν λειτουργία των τήν ὀνομάζει ὁ ὅσιος «μυσαρία»
 δηλαδή ἀκαθαρσία – βδελυγμία. 
Εἰς τήν περίπτωσι αὐτή πού θά βεβηλωθῆ κατ’ αὐτόν τόν τρόπο ὁ ναός,
 ὁ ὅσιος διδάσκει ὅτι οἱ μοναχοί 
πρέπει νά φύγουν ἀπό αὐτόν, διότι ἔχει γίνει κοινός οἶκος.
Θά πρέπει, προκειμένου ν’ ἀποτυπώσωμε
 τήν ὅλη κατάστασι εἰς τό Ἅγ. Ὄρος
 μέ βάσι τήν διδασκαλία τοῦ ὁσίου, '
νά ἀναφέρωμε καί κάτι ἀκόμη. 
Ὁ ὅσιος, ἐνῶ ὅπως εἴδαμε διδάσκει
 νά μήν παραδίδωμε τά μοναστήρια καί τούς ναούς στούς αἱρετικούς,
 εἶναι δριμύτατος καί αὐστηρότατος συγχρόνως, 
σέ ὅσους ἡγουμένους καί μοναχούς τά κρατοῦν
 μέ συμβιβασμό εἰς τήν πίστι. 
Δηλαδή προκειμένου νά κρατήσουν τίς θέσεις των
καί τίς μονές των 
κάνουν συμβιβασμό εἰς τήν πίστι
διά τῆς ἀναγνωρίσεως τῶν αἱρετικῶν, τῆς μνημονεύσεώς των κλπ. 
Εἰς αὐτήν τήν περίπτωσι
 ὁ ὅσιος προτιμᾶ τόν διωγμό τῶν μοναχῶν 
καί ὄχι τήν κατοχή τοῦ μοναστηριοῦ 
μέ συμβιβασμό καί προδοσία εἰς τά τῆς πίστεως.
Εἶναι πολλές οἱ ἐπιστολές
 στίς ὁποῖες ὁ ὅσιος διδάσκει τούς μοναχούς 
αὐτή τήν ὀρθόδοξο ἀντιμετώπισι. 
Θά ἀναφέρωμε κάποια χαρακτηριστικά τμήματα. 
Κατ’ ἀρχάς ἐπαινεῖ τόν ἡγούμενο Ἀντώνιο τῆς μονῆς τοῦ Αὐλητοῦ, διότι ἕνεκα τῆς πίστεως ἐδιώχθη ἀπό τή μονή του: 
«Ἐνέγκωμεν δή οὖν, πάτερ τίμιε, 
τήν παρά τῶν ἐχθρῶν κάκωσιν, 
ἧς τό ἀνταπόδομα ζωή αἰώνιος καί ἡ μετά μαρτύρων ἀγαλλίασις. 
ἐπαινετός εἶ, ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ, 
ὅτι ἐκ πάντων μικροῦ δεῖν τῶν ἐν ἄστει 
καί πρό τοῦ ἄστεως ἡγουμένων 
σύ μόνος ἐξῆλθες προκινδυνεύων τῆς εὐσεβείας,
φῶς τῶν ἐν σκότει γινόμενος, 
ἔλεγχος τῶν ἀσεβούντων ὁμοταγῶν. 
Τί τό κέρδος μικραῖς ἡμέραις ἀντέχεσθαι μοναστηρίου, δόξης, 
εὐπαθείας τῆς προσκαίρου 
καί μετά αἱρετικῶν ἀπενεχθῆναι εἰς αἰσχύνην αἰωνίαν; 
ὅσον δέ ἀγαθόν καί μακάριον βραχύ τι κοπιάσαι
καί πάντων ἀποστῆναι τῶν οἰκείων 
ἤ τάχα καί τό σῶμα προΐεσθαι 
καί εὑρεῖν θεόν εὐμενῆ 
καί τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν». (Φατ. 201,324,8).
Εἰς τόν ἡγούμενο Βασίλειο συμβουλεύει ἐπίσης
νά ἀφήση τήν ἡγουμενία καί τό μοναστήρι
καί νά συνταχθῆ δι’ αὐτοῦ τοῦ τρόπου
μέ τούς δεδιωγμένους πατέρας
στούς ὁποίους μέ τήν στάσι του εἰς τόν συμβιβασμό
 ἔγινε σκάνδαλο: 
«Βραχύ τι παρεμυθήθη 
τό περί ὑμᾶς τούς τιμιωτάτους λυπηρόν τῆς ψυχῆς ἡμῶν,
 εἴ γε ὡς γεγράφατε ἔχει καί ὑποχωρεῖτε τῆς ἡγουμενικῆς διακρατήσεως˙ 
οὐδεμία γάρ κοινωνία, ὦ φιλότης, 
δεδιωγμένοις καί ἀδιώκτοις 
(καί οὐ μόνον ἀδιώκτοις, ἀλλά καί ὑποτελοῦσι τοῖς διώκταις,
 καθηγεμονιώντων ὧνπερ ἐξουσιάζουσι μοναστηρίων), 
εἰ μή ἄρα τις κοινωνία ὡμολόγηται φωτί πρός σκότος. 
ἀλλ’ οὐκ ἐνδέχεται, ὡς ὁ ἱερός λόγος ἀπεφήνατο˙
τό γάρ ἕως τοῦ παρόντος ἐπιδοῦναι ἑαυτούς
 ἐν τοῖς ἁλοῦσι 
δι’ ὑποπτώσεως ἰατρικῆς
 κατά τόνδε τόν τρόπον γέγονε,
 τῷ λαβεῖν ἡμᾶς ἐγγύας 
μήτε λόγῳ μήτε ἔργῳ καθ’ οἱονδήποτε τρόπον 
ὑπαχθῆναι πάλιν τοῖς ἑτεροδόξοις˙ 
καί οἷον ἐν μεταιχμίῳ ἑστᾶσι κρατήσεως
 καί οὐ κρατήσεως τῶν μονῶν καί, τό ὅλον εἰπεῖν,
 ὡς νόμιμον γενέσθαι τήν ὁμολογίαν 
διά τῆς τῶν ἐναντίον ὑφελκύσεως καί τῶν ἐνισταμένων ἀντιπράξεως. 
ἐπάν δέ καιρός ἦκε τοῦ ζητουμένου, 
καί τό ὁμολογηθέν οὐκ ἐξηνύσθη ἐνώπιον θεοῦ καί ἀνθρώπων
 πρός ἀκριβεστέραν τῆς προτέρας ὑποπτώσεως ἐξίασιν. 
ἀλλά πάλιν ἀπαγωγή 
καί πάλιν ὑπόπτωσις 
ἔν τε λόγοις καί ἔργοις. 
ὡς αὐτά τά πράγματα μαρτυρεῖ
 κἄκ τῶν εἰδότων ἀκηκόαμεν, 
καί πάλιν καθηγεμόνες ἀπαρασάλευτοι 
διά τῆς ἄρτι ὑπό τοῦ κράτους ὑποδοχῆς καί ἀποστολῆς. 
ὁ λόγος δέ ἐπί πάντων τῶν οὕτως πεπραχότων 
καί γελοῖόν ἐστιν ἄρτι τό ἐπιτιμᾶν, 
μᾶλλον δέ φρενοβλάβεια τῶν ἐπιτιμώντων
καί σκινδαλμός τῶν εὐσεβούντων, 
σύγχυσίς τε καί ἀβλεψία ἐπί τῇ Χριστοῦ ὁμολογίᾳ. 
δεῖν τοῦ ἀποστόλου ἀκοῦσαι, λέγοντος
στέλλεσθαι ὑμᾶς ἀπό παντός ἀδελφοῦ, ἀτάκτως περιπατοῦντος
αί μή κατά τήν παράδοσιν, ἥν παρέλαβον παρ’ ἡμῶν.
 μᾶλλον δέ αὐτοῦ τοῦ θεοῦ, διά τοῦ προφήτου βοῶντος˙ 
ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε καί ἀκαθάρτου μή ἅπτεσθε˙
 κἀγώ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, 
τούς οὕτω διαστελλομένους 
δηλονότι καί μή συγχέοντας τήν Χριστοῦ ὁμολογίαν. 
Τί γάρ φήσουσιν, ὦ τιμιώτατε, 
ὅ τε τῶν Κωμῶν ἡγούμενος
 καί ὁ τοῦ Γουλαίου σύν τοῖς ὁμοίως ἄρτι διωχθεῖσιν ἐν τῇ ἐνστάσει, 
εἴπερ ὁρῶσιν ὑμᾶς, 
τούς προδοσίᾳ τῆς ἀληθείας κατέχοντας τά μοναστήρια, 
καί ἡμᾶς ὑμῖν συναπαγομένους; 
τί δέ οἱ ἐν τοῖς ὅρεσι τληπαθοῦντες
 κατά τό τοῦ διωγμοῦ στενοχωρητικόν; 
οὐ στενάξουσιν; οὐκ οἰμώξουσιν; 
οὐχ ἡγήσονται παιδιάν τήν ὁμολογίαν τοῦ Χριστοῦ; 
τί δέ οἱ ἡγουμενεύσαντες τῶν μοναστηρίων ἀπ’ ἀρχῆς
 καί διά Χριστόν δεδιωγμένοι σύν ἡμῖν; 
οὐ κατασφραγίσονται, 
ὡς παιγνιῶδές τι πασχόντων ἡμῶν; 
μή πλανᾶσθε, φησίν ὁ ἀπόστολος, θεός οὐ μυκτηρίζεται˙ 
ἡ ὁμολογία Χριστοῦ οὐ κεκοίνωται, 
κἄν τινες οἴωνται ἄλλως φρονεῖν καί λέγειν. 
Ὥστε, εἰ βούλει, ἀδελφέ ἠγαπημένε, 
μεθ’ ἡμῶν τῶν ταπεινῶν τετάχθαι, 
ὑποχώρησον τῆς κατοχῆς τοῦ μοναστηρίου, 
καθώς καί ὑπέσχου˙ 
τοῦτο γάρ καί παρακαλοῦμεν, εἰς τοῦτο καί προσευχόμεθα.
 ἵνα, ὡς τό ἐντός, 
οὕτως τό ἐκτός ὀρθόδοξος ὑπάρχῃς, 
τήν τιμίαν σου ψυχήν σῴζων, ἧς οὐδέν ἀντάξιον τῶν ὁρωμένων». (Φατ. 495,729,2).
Εἰς τήν ἐπιστολή αὐτή τοῦ ὁσίου φαίνεται καθαρά 
ὅτι ὁ ἡγούμενος αὐτός ἤθελε νά παραστήση, ἐπί παραδείγματι, 
τόν Ὀρθόδοξο καί ἀντιοικουμενιστή, 
σύμφωνα μέ τήν αἵρεσι τῶν ἡμερῶν μας, 
δηλαδή καί νά παραμείνη ὡς ἡγούμενος στό μοναστήρι καί νά εἶναι Ὀρθόδοξος.
Εἰς ἐπιστολή του ἐπίσης πρός μοναχούς,
 ὁ ὅσιος ἐλεεινολογεῖ μέ τόν πλέον παραστατικό τρόπο τήν στάσι πολλῶν ἡγουμένων τῆς ἐποχῆς του,
 οἱ ὁποῖοι κατά τό δή λεγόμενο 
τά βρῆκαν μέ τήν ἐξουσία 
καί συμβιβάστηκαν, προκειμένου νά κρατήσουν τά μοναστήρια
 καί τήν ἐξουσία
«Ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ
 ἐν ᾧ ὁ Χριστός διώκεται διά τῆς εἰκόνος αὐτοῦ, 
οὐ μόνον εἰ βαθμῷ τις καί γνώσει προέχων ἐστίν, 
ὀφείλει διαγωνίζεσθαι, 
λαλῶν καί διδάσκων τόν τῆς ὀρθοδοξίας λόγον, 
ἀλλά γάρ καί εἰ μαθητοῦ τάξιν ἐπέχων εἴη, 
χρεωστεῖ παῤῥησιάζεσθαι τήν ἀλήθειαν, καί ἐλευθεροστομεῖν
Οὐκ ἐμός ὁ λόγος τοῦ ἁμαρτωλοῦ, 
ἀλλά τοῦ θείου Χρυστοστόμου, ἐπί καί ἄλλων πατέρων. 
Τό δέ τούς κυρίους τούς ἡγουμένους
 κρατηθέντας ὑπό τοῦ βασιλέως, 
μή τά προειρημένα πράξαι, 
καίπερ ὄντας καί ἐν βαθμῷ καί γνώσει
παρά πάντας τούς καθηγουμένους τῆς γῆς ταύτης, 
τοὐναντίον δέ μᾶλλον σιωπῆσαι. 
Καί οὐ τοῦτο μόνον, καίπερ ὄν δεινόν, 
ἀλλά καί χειρόγραφον ποιῆσαι, 
μήτε εἰς ἀλλήλους συνέρχεσθαι, μ
ήτε διδάσκειν, 
τοῦτό ἐστι προδοσία τῆς ἀληθείας, 
καί ἄρνησις τῆς προστασίας, 
καί κατάλυσις τῶν ὑποτακτικῶν, 
ἐπεί καί τῶν ὁμοταγῶν. 
Οἱ ἀπόστολοι παραγγελθέντες
 ὑπό τῶν Ἰουδαίων 
μή διδάσκειν ἐπί τῷ ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ τάδε φησίν∙ 
ὑμεῖς κρίνατε, 
εἰ δίκαιόν ἐστιν
ὑμῶν ἀκούειν
 ἤ τοῦ θεοῦ ἡμῶν, καί πάλιν, 
πειθαρχεῖν δεῖ θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις. 
Τοιαῦτα καί παρόμοια 
ἐχρῆν λαλῆσαι αὐτούς
 ἵνα ἐδοξάσθη ὁ θεός δι’ αὐτῶν, 
ἵνα ᾠκοδόμησαν τούς ὀρθοδόξους,
 ἵνα ἐστήριξαν τά μοναστήρια,
 ἵνα ἐνεδυνάμωσαν τούς πάσχοντας ἐν ἐξορίαις. 
Ἀλλά τί ὅτι προτιμώμεθα μᾶλλον Θεοῦ
τά μοναστήρια, καί τῆς ὑπέρ τοῦ ἀγαθοῦ κακοπαθείας
τήν ἐντεῦθεν εὐπάθειαν; 
ποῦ ἐστι τό, ἐλάλουν ἐναντίον βασιλέων, 
καί οὐκ ᾐσχυνόμην; 
ποῦ ἐστι τό, ἰδού τά χείλη μου οὐ μή κωλύσω· Κύριε, σύ ἔγνως; 
ποῦ ἐστι τό κλέος καί ἡ ἰσχύς τοῦ καθ' ἡμᾶς τάγματος; 
πῶς Σάβας καί Θεοδόσιος οἱ μακάριοι,
 τό τηνικαῦτα 
Ἀναστασίου τοῦ βασιλέως
δυσσεβεῖν ἑλομένου,
διέστησαν θερμῶς προμαχοῦντες τῆς πίστεως· 
τοῦτο μέν, 
μεθ' ὧν ἀνεθεμάτισαν τούς κακοδόξους ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, 
τοῦτο δέ, 
ἐν οἷς ἐπέστειλαν τῷ βασιλεῖ, 
διαμαρτυρόμενοι 
θάνατον ἑλέσθαι, 
ἤ τι μετακινῆσαι τῶν καθεστώτων; 
Καί λέγουσιν, ὥς φασιν, οἱ κύριοι ἡγούμενοι∙, 
ἡμεῖς τίνες ἐσμέν; 
πρῶτον χριστιανοί, 
οἵ ὀφείλουσιν ἄρτι λαλεῖν πάντως, 
ἔπειτα μονάζοντες, 
οἱ μηδέ τό τυχόν ὑφαρπαζόμενοι
ὡς ἄδετοι τῷ κόσμῳ καί ἀκράτητοι,
 ἔπειτα ἡγούμενοι, 
οἱ καί τά τῶν ἄλλων προσκόμματα ἐκβάλλοντες
καί ἐν μηδενί προσκοπήν διδόναι χρεωστοῦντες, 
ἵνα μή, φησί, μωμηθῇ ἡ διακονία, 
οἵαν δέ προσκοπήν καί μώμησιν, 
μᾶλλον δέ συγκατάβασιν, 
διά τοῦ ἰδιοχείρου αὐτῶν δέδωκαν, 
τί χρή καί λέγειν; 
εἰ γάρ ἡ σιωπή μέρος συγκαταθέσεως, 
τό καί ἐγγράφως αὐτήν κυρῶσαι
ἐπί τῆς ὅλης ἐκκλησίας
πόσον τό χαλεπόν; »(Φατ. 149,265,2).
Τελικῶς, ἀναφέρει ὁ ὅσιος 
ὅτι προκειμένου οἱ ἡγούμενοι αὐτοί
νά φανοῦν ὡς Ὀρθόδοξοι
ἐμνημόνευον μυστικά τόν ἅγ. Νικηφόρο τόν Ὁμολογητή,
ὁ ὁποῖος εἶχε ἐξορισθῆ. 
Αὐτό πάλι τό κατηγορεῖ ὁ ὅσιος 
διότι δέν ἀποδέχεται τήν μυστική ὁμολογία τῆς πίστεως,
ἀλλά τήν φανερή καί μάλιστα αὐτή πού στοιχίζει:
 «Καί λέγετε ὅτι, κρυπτῶς ἱερουργῶν Νικηφόρον ἀναφέρει; 
τό λάθρα καί πάντες οἱ πατρίκιοι, ἵνα τούς ἄλλους ἐάσω, ὀρθοδοξοῦσιν.
 ἀλλά τί λέγει ὁ Χριστός; 
εἴ τις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, 
ὁμολογήσω κἀγώ αὐτόν ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 
ὥσπερ καί τό ἐναντίον ἐπί τῆς ἀρνήσεως· 
κἄν μόνον τό μή συνέρχεσθαι εἰς ἀλλήλους
ἐποίησαν τό χειρόγραφον, τό αὐτό ἐστίν. 
Πῶς γάρ φυλάξουσιν ὃ φησιν ὁ Χριστός, 
τόν ἐρχόμενον πρός με οὐ μή ἐκβάλλω ἔξω; 
ἔρχεταί τις διερωτῶν,
 ζητῶν μαθεῖν τήν ἀλήθειαν, 
εἴτε ἡγούμενος εἴτε τις ἄλλος· 
τί ἀποκριθήσεται ὁ ἡγούμενος; 
δῆλον ὅτι, 
παραγγελίαν ἔλαβον μή λαλεῖν
Εἴθε οὕτω μόνον·
 ἀλλά, μηδέ εἰσδέξασθαί σε
 εἰς τό μοναστήριον καί συναλισθῆναι.
 ὁ Χριστός λέγει, δέξαι καί δίδαξον· 
ἐάν γάρ ὑποστείλῃ, φησίν, 
οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ. 
ἐγγράφως οὖν ἐποίησαν
 ἵνα τῷ βασιλεῖ πειθαρχοῦσιν 
ἀπεναντίας τοῦ Χριστοῦ». 
Ἐδῶ φυσικά διδάσκει, πέραν τῶν ἄλλων, ὁ ὅσιος
 ὅτι καί ἡ σιωπή εἰς τά θέματα τῆς πίστεως 
εἶναι συμβιβασμός καί προδοσία.
Ὅλα αὐτά καί ἄλλα παρόμοια περιστατικά
νομίζω ταιριάζουν ἀπόλυτα καί στήν ἰδική μας ἐποχή, 
κατά τήν ὁποία οἱ ἡγούμενοι 
καί μάλιστα τοῦ Ἁγ. Ὄρους 
κατέχουν τίς θέσεις των
μέ συμβιβασμό τῆς πίστεως
καί μάλιστα μνημονεύοντας
καί ἀναγνωρίζοντας ἕναν αἱρετικό Πατριάρχη. 
Οἱ δέ Ἐσφιγμενίτες Πατέρες διώκονται σήμερα
ὄχι μόνο ἀπό τούς αἱρετικούς, 
ἀλλά καί ἀπό αὐτούς πού συνευδοκοῦν
καί ἀκολουθοῦν καί ἀναγνωρίζουν τούς αἱρετικούς, 
δηλαδή τούς Ἁγιορεῖτες μοναχούς καί ἡγουμένους. 
Αὐτά ὅλα εἶναι σημεῖα καταπτώσεως τοῦ μοναχισμοῦ
καί σηματοδοτοῦν τά ἔσχατα χρόνια
καί τήν ἑτοιμασία διά τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντιχρίστου.
Περιοχή Ἀμπελακίων  7.8.2013
Ἱερομόναχος Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς
 ................................................................................................
"Και οι άνθρωποι που είχαν χάσει το πρόσωπό τους ήταν πολλοί..."

Τάσος Λειβαδίτης:

ή αν κάποιος έχει πρόβλημα ακοής, ας ανοίξει  το σύνδεσμο:

Δείτε το.

Το αφιερώνω...
στους Μαιμου-νεο-εσφιγμενίτες -Κατσουλιέρηδες 
και  στους "ανθρώπους με τα κασκέτα" που έζωσαν
τους Αγωνιστές  Μοναχούς της Παλαιάς Μονής Εσφιγμένου, 
προκειμένου νομίμως- άρα και ηθικώς-  να τους εξοντώσουν.

Καλό σας ξημέρωμα...