Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Ρίλκε: Περί παρηγορίας -και Ανωνύμου περί βιώματος και πολιτικών



Το παρακάτω σχόλιο το έλαβα πριν λίγο:

"Κι από τον ένα ποιητή στον άλλο:

" Κι αν πρέπει να σας πω κάτι ακόμη, ας είναι το εξής: 


Μην πιστέψετε πως αυτός που προσπαθεί να σας παρηγορήσει, ζει χωρίς να μοχθεί ανάμεσα στις απλές και σιωπηλές λέξεις, που έχουν ενίοτε ευεργετική επίδραση επάνω σας. 

Η ζωή του κρύβει πολλή κούραση, πολλή θλίψη και βρίσκεται πίσω απ'τη δική σας.

Όμως, αν ήταν διαφορετική, δε θα μπορούσε ποτέ να βρει τις λέξεις αυτές."

(Ράινερ Μαρία Ρίλκε)


Τελικά αυτό κάνει τη διαφορά, το βίωμα. 


Το βίωμά σου κάνει και τα λόγια σου πιστευτά και αποδεκτά κι εσένα αληθινό, αυθεντικό κι όχι κύμβαλον αλαλάζον.

 Να τι λείπει πιο πολύ από τους πολιτικούς: το βίωμα.

 Γι αυτό τα λόγια τους είναι κούφια, γι αυτό δεν αγγίζουν κανενός την καρδιά.

 Και στον αντίποδα, να γιατί ο Κύριος συγκλονίζει.

Δεν μίλησε μόνο, βίωσε τον πόνο μας. 

Έτσι, ναι, τον ακούς. 

Είθε να βιώσουμε κι εμείς την Ανάστασή Του 
(εγώ ακόμα στα λόγια είμαι μόνο).

Χριστός Ανέστη!"
.............................................................................................................
................................................................................................................

Σχόλιο δικό μου:

Ανων. φιλ.
Μου άρεσε τόσο το παραπάνω κείμενο του Ρίλκε που μου έστειλες ως  ανών. αναγν. της σελίδας που το ανάρτησα...επισήμως, όπως το έλαβα, αγαπημένο μου.

Σε ευχαριστώ! 

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!

Σαλογραία

4 σχόλια:

  1. Αγαπητή Σαλογραία, Χριστός Ανέστη!

    Είναι η 1η φορά που γράφω στο μπλόγκ σου αλλά όχι η 1η φορά που περνάω από δω.

    Το ποίημα του Ρίλκε μου έφερε δάκρυα... Είμαι συχνά στη θέση να παρηγορώ και συχνότερα στην ανάγκη να παρηγορούμαι. Νιώθω ενοχές που εγώ που δίνω δύναμη, παλεύω να κρατήσω τη δική μου. Αναρωτιέμαι αν υποκρίνομαι. Αλλά ο ποιητής έχει δίκιο... δε θα 'βρισκα αλλιώς τις λέξεις.. :)

    Παναγιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ;-)
    Παναγιώτα φιλτάτη
    Ευχαριστώ για την επίσκεψη και την κατάθεση...
    Το χάρισμα της παρηγορίας δεν συνιστά δικό μας κατόρθωμα.
    Ο Παράκλητος, μάς το δίνει. Απλά οι άνθρωποι το διαχειριζόμαστε έκαστος κατά την ιδία δύναμη και προαίρεση.

    Εύχομαι εν παντί σθένος, και πορεία νικηφόρα, εμψυχώνοντας τους εκάστοτε και εκασταχού συνοδοιπόρους σου, επειδή...ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν έχω τίποτα που δεν μου δόθηκε. Και ειλικρινά δε νομίζω ότι έχω χάρισμα παρηγορίας. Απλά ο καλός Θεούλης με φρόντισε με το φωτισμό του και με ανθρώπους που έστειλε δίπλα μου και μ' έμαθαν να μετουσιώνω τα ζόρια που τραβούσα -και τραβάω- σε μαθήματα ζωής (ενίοτε και σε αμπελοφιλοσοφίες για να κάνω το κομμάτι μου χε χε).

    Λανθασμένα νόμιζα -και πιστεύω ότι αρκετοί κάνουν το δικό μου λάθος, εξ'ου και η ανάρτηση- ότι αφού δίνω κουράγιο, οφείλω να είμαι συνεπής στα λόγια μου και να μη λυγίζω. Δυστυχώς και οι γύρω έτσι το βλέπουν. Αλλά εγωισμός είναι και θα περάσει :)

    Σ' ευχαριστώ για την ευχή σου, καίρια! Εύχου και
    καλό σου βράδυ!

    Παναγιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή