Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Ελευθερία καρδιάς-άγιος Νικόδημος Αγιορείτης



Αλίευσα αυτό το μικρό μαργαριτάρι της ε μ π ε ι ρ ί α ς του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

(όταν ζούσε είχε υποστεί και αυτός τα μύρια από φθόνους και διωγμούς ψευδαδέλφων)

στη θάλασσα της Ιστοσελίδας του Αναστάσιου.

Ευτυχώς, οι γνήσιοι άνθρωποι του Θεού, σε βάθος ύπαρξης, τα κελεύσματα του Πνεύματος,

τα β ί ω ν α ν.

Δυστυχώς εμείς...απλώς τα διαβάζουμε...και ντρεπόμαστε για λογαριασμό μας...

Κάτι είναι και αυτό, ίσως...

Αναστάσιε, ευχαριστούμε!

Αλληλούια! Αλληλούια! Αλληλούια!

Σαλογραία
..........................................................................

«Επειδή ο Θεός των θεών και ο Κύριος των κυρίων έκαμε τη ψυχή σου για κατοικία και ναό ιδικόν του, πρέπει να την έχεις εις τόσον μεγάλη τιμήν όπου να μη την αφήσεις να χαμηλώσει και να αποκλίνει εις άλλα πράγματα.

Οι επιθυμίες και οι ελπίδες σου ας είναι πάντοτε εις τον ερχομό του Θεού, ο οποίος αν δεν εύρη την ψυχήν, δεν θέλει έλθη να την επισκεφθή.

Αυτός την θέλει μοναχήν από λογισμούς, και όσον ημπορεί μοναχήν παντελώς από επιθυμίας και πολύ περισσότερον, μοναχήν από την ιδίαν της θέλησιν…

Αυτή είναι η αληθινή ελευθερία της καρδίας και μοναξιά·


Το να μη δεσμεύεται με τον νουν ή την θέλησιν εις κανένα πράγμα.

Λοιπόν, αν δώσης εις τον Θεόν την ψυχήν σου ούτω λελυμένην, ελευθερίαν και μοναχήν, θέλεις ίδη θαύματα όπου αυτός θέλει ενεργήση εις αυτήν».

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

21 σχόλια:

  1. Απίστευτο απόσπασμα,σε ευχαριστούμε πολύ.

    Πάντα με απασχολούσε η σχέση του εσωτερικά ελεύθερου ανθρώπου με την μοναξιά ,όχι όπως την εννοούμε οι άνθρωποι, αλλά όπως αυτή προκύπτει από την απελευθέρωση του νου μας και την προσκόλληση του, με οτιδήποτε γήινο.

    Είναι το στοιχείο που έντονα θαυμάζω σε αγίους που ζουν μέσα στον κόσμο.

    Αποκτούν αυτη την εσωτερική μόνωση και ταυτόχρονα ειναι πιο ευαισθητοποιημένοι και κοινωνικοι απο όλους τους άλλους συμμετέχοντας στα θέματά τους ,χωρίς να χάνουν στο ελάχιστο την κενωτική εσωτερικά στάση τους.

    Αυτό ύποθέτω ότι είναι το αντίδωρο της συνεχούς αναφοράς τους στον τριαδικό μας Θεό.

    Μακρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μακρίνα
    το περιγράφεις ΑΚΡΙΒΩΣ.
    Η περιγραφή σου διαθέτει τέτοια ειλικρίνεια και βάθος λόγου, που μου επιτρέψει να υποψιαστώ ότι η Χάρις -ήδη- σε εισάγει στο Μυστήριο εκείνης της λυτρωτικής, ευγνώμονος μοναξιάς, της κενωτικής και συνάμα ενωτικής εν Αληθεία με όλη την Κτίση.

    Κράτει ό έχεις...εν σιωπή...ίνα μηδείς συλήσει τον θησαυρό σου...

    Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το είδα μόνο και το θαύμασα στη διάρκεια της ζωης μου.
    Εύχου ο Κυριος να μας το χαρίσει γιατί απαιτει γεναιότητα εσωτερική αυτη η κατάσταση.
    Μακρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μακρίνα

    Ναι.
    Γενναιότητα εσωτερική.
    Πνεύμα Δυνάμεως και όχι δειλίας.
    Αυτά είναι Δώρα ανάλογα με την εσωτερικά κρυμμένη προαίρεση.
    Ευτυχώς που ειναι απροσπέλαστα τα βάθη της ψυχής.
    Ευτυχώς που διαφυλάχτηκε με δυνατή σφραγίδα η δυνατότητα της επιλογής της.
    Της ελευθερίας της.

    Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη
    φανερώνεται
    η λίμνη η καιομένη πυρί και θείω, ότι ητοίμασται(έχει ετοιμαστεί)

    τοις δειλοίς και τοις απίστοις
    (για τους δειλούς και τους απίστους)

    ...το γράφω πιο απλά και για μικρότερα παιδάκια που μας διαβάζουν...:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η εσωτερική ζωη έχει ακροβασία.
    Μοναξιά χωρίς περιφρόνηση εσωτερικη των άλλων ανθρώπων και ευαισθητοποίση και συμμετοχη στα θέματα των άλλων χωρίς να χάνεται η εσωτερικη απομάκρυνση απο τα γήινα.
    Κομματάκι δύσκολο αλλά του Θεου συνεργούντος...όλα γίνονται.
    Σε ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια που μου προσφέρεις.
    Μακρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όλοι οι συνειδητά πιστοί, όσο ζούμε, Ακροβάτες στο μεγάλο τσίρκο της εγκοσμιότητας είμαστε.

    Ευτυχώς που ο Παράκλητος, σκουπίζει συνέχεια τα μυστικά μας τα δάκρυα...σηκώνει από το χώμα την ψυχή μας, κάθε που σέρνεται και την ξανακρεμάει στης Χαράς την αιώνια κρεμάστρα.

    Για την ΙΔΙΑ βοήθεια εκφράζω και γω τις ευχαριστίες μου, περιστέρι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σαλογραία μου να είσαι καλά.

    Διαβάζω τον «Αναστάσιο» και με τις πνευματικές του αναρτήσεις παρηγορείται η καρδούλα μου η πονεμένη.

    Σε ευχαριστώ γιατί εσύ με την μεταφορά επιλογών εδώ έκανες την προξενιά.

    Είσαι υπέροχη και εσύ.

    Την αγάπη μου.

    Νίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Νίκη αγαπημένη

    Σ'ευχαριστώ!

    Τα λατρεύω τα προξενιά, και τα κάνω...ευκαίρως ακαίρως...άμα πάρω σύνταξη θα φτιάξω και:

    "Γραφείον Συνοικεσίων ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑΚΙΑ",

    ω ναι...το ονειρεύομαι!!!..

    :-)

    (Οι άνθρωποι πρέπει να τα κυνηγάμε τα όνειρά μας, ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ!
    ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΜΕ.
    ΠΟΤΕ!
    ΤΩΝ ΠΟΤΩΝ ΠΟΤΕ, διότι...όποιος εγκαταλείπει τον τρώει η μαρμάγκα!
    ΜΕΤΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝ ΝΟΜΙΜΟΝ ΜΕΣΟΝ...ΚΑΙ "ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕΕΕΕ" που γράφω σε μια παλιότερη ανάρτηση στο Αισώπειο παράδειγμα με τα δυο βατραχάκια!)

    Να περνάς, όποτε σε βγάζει ο δρόμος, να παρηγορείς και τη Σαλογραία- το χρειάζεται!

    Φιλιάαα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. POLY OMORFO,
    SE EYXARISTOUME...

    TI EINAI H MONAKSIA?
    POTE MOU DEN KATALABA...
    DOKSA TW THEW PANTWN ENEKEN...

    EKEINO POU PONAEI
    EINAI H ELLEIPSH EPIKOINWNIAS
    OUSIASTIKHS OMWS
    METAKSY TWN AN8RWPWN...

    SYGNWMH
    MH ME MALWSETE PALI...
    ALLA OTAN MERIKA ATOMA MPAINOBGAINOYN
    STOYS NAOYS KAI STA MONASTHRIA
    KAI ETSI NOMIZOUN OTI SWTHIKAN
    'OMWS- DEN LENE MIA KARDIAKH KALHMERA
    DEN ENDIAFERONTAI AN O DIPLANOS TOUS PONAEI
    TOTE
    PWS PERIMENOPUME PARADEISO?
    MONO ME TH 8EWRIA?
    H PRAKSH?

    SYGXWRESTE ME
    POU LEW OSA BLEPW
    KAI OLA OSA NIW8W
    APO AYTA TA GEGONOTA...

    EINAI ODYNHRH H PRAGMATIKOTHTA
    H KATHIMERINOTHTA...

    {MIA PSYXH}

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ σε ολους.Σαλογραια μου αξεχαστη ,πολυ ωραια αναρτηση!πολυ ωραιο ακροατηριο εχεις και ο καθε ενας γραφει μοναδικα και χαιρομαι πραγματικα για αυτο.Ολοι οι πατερες της ορθοδοξιας εχουν να δωσουν το φως της γνωσεως.Ειναι δυσκολο να ειναι κανεις πραγματικος χριστιανος.Κανεις δεν ειναι τελειος ..ολοι εχουμε τις αδυναμιες μας,τα παθη μας.Καποιοι πιστεουν επιφανειακα κοσμικα,καποιοι βαθυτερα.Το ιδιο γινεται και στον μοναχισμο.Καποιοι εφτασαν σε πολυ μεγαλα μετρα πνευματικα και καποιοι νομισαν οτι εφτασαν και καταποντιστηκαν απο τους πειρασμους,αφησαν την ερημο και κατεβηκαν στην πολη προς αναζητηση επιθυμιας,ξεχνωντας κοπο,αρυπνιες,θεωριες και προσευχες..στη συνεχεια ηλθαν σε επιγνωση και εμειναν εγκλειστοι για ολη τους την ζωη και εν μετανοια,δακρυα ζητωντας το ελεος του θεου.Με αλλα λογια τιποτα δεν ειναι σιγουρο..ολα παιζονται σε αυτη την ζωη ..Βγαινει ο παισιος και λεγει [Την καλοπροαιρετη ψυχη καπου θα την τακτοποιησει ο θεος..δεν θα χαθει]και πιο κατω σε αλλο κειμενο του λεγει[Μην ακουτε αυτα που λεγουν πως ο θεος θα συνχωρεσει τελικα ολους...ειναι στενη η οδος..]Ο ΤΡΟΠΟς ΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ...Ολοι εχουμε την ελπιδα της σωτηριας αλλα οι εκλεκτοι ολιγοι θα ειναι.Με αλλα λογια ολοι βραζουμε στο ιδιο καζανι,με τις θλιψεις Τρωμε λιγο απο την κολαση μας και αναμενουμε..Θεολογοι υπαρχουν εκατονταδες..θεοπτες ομως λιγοι.Υπαρχουν και οι απλοι ανθρωποι του μοχθου που αν και δεν γνωριζουν πολλα γραμματα ο θεος τους αγαπα περισσοτερο επειδη κατακρινουν τον εαυτον τους καθημερινα οτι ειναι οι μεγαλυτεροι αμαρτωλοι.Ολοι παιδια του θεου ειμαστε αλλος με λιγα και αλλος με πολλα χαρισματα και αυτος που δεν εχει καθολου [κατα την γνωμη του] εχει των αλλων επειδη οι αλλοι ειναι μελη του,αφου ειναι μελη της εκκλησιας.Γι αυτο νομιζω πως αυτο που λενε καποιοι [κανω ο,τι μπορω..]ε,αυτο το κανω ο,τι μπορω ειναι αυτο που θελει και ο κυριος μας.Διοτι οι ψυχικες δυναμεις ,διαφερουν απο ανθρωπο σε ανθρωπο.Το ζητημα ειναι θελω να κανω ο,τι μπορω;Δεν μπορουμε ολοι να γινουμε παισιοι,πορφυριοι κ.λ.π-και αυτοι εχουν διαφορα μεταξυ τους στην αρετη και στην καθαροτητα και στην αγνοτητα..καλο βραδυ!με αγαπη χριστου πηνελοπη +++

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πηνελόπη μου
    σ ευχαριστώ πάντα εκ καρδίας για την τρυφερή σου αγάπη.
    Με το καλό να μας ξημερώσει μια μέρα ακόμα.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. POIA DEN KATALAVES?
    KAI ME TI MATIA ALLA
    BLEPEIS TI?

    SE PARAKALW POLY -THELEIS NA MOY EKSHGHSEIS?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αγάπη
    εννοούσα ότι
    δεν κατάλαβα το τι είναι η μοναξιά.
    Δεν καταλάβαινα τι είναι η μοναξιά.
    Δεν ένιωθα ποτέ μόνη μου, πώς να στο πώ!

    Ένιωθα ότι πάντα υπήρχαν γύρω μου άνθρωποι και ο Θεός, που με αγαπούσαν, με βοηθούσαν το κατά δύναμη ο καθένας -ακόμη και η μη βοήθεια για βοήθεια λογαριάζεται σε κάποιες περιπτώσεις.

    Μετά...μεγαλώνοντας διαχώρισα στο μυαλό μου, τις έννοιες μοναξιά από μοναχικότητα.

    Η μοναξιά αναφέρεται στην παρουσία ή μή, φυσικών προσώπων γύρω μας.

    Η μοναχικότητα έχει να κάνει με την αίσθηση, του ότι μερικά πράγματα είναι πολύ δύσκολο να τα εμπιστευτούμε στους άλλους και να τα καταλάβουν ή να τα νιώσουν και να μπουν στην ψυχή μας, να μας θεραπεύσουν τους πόνους ή να μας βοηθήσουν.

    Όσο πιο απαιτητικός είναι κάποιος σε επίπεδα διανοητικά, ψυχολογικά ή πνευματικά,τόσο πιο μοναχικό άτομο μπορεί να αισθάνεται...

    Και η μοναχικότητα αν δεν υφίσταται εν Χριστώ, μπορεί να αποβεί παγκάκιστος σύμβουλος για ολέθριες πρακτικές και συνήθειες.
    Η Ορθόδοξη Εκκλησία, έρχεται να άρει και τη μοναξιά μας και τη μοναχικότητά μας, με τα Δώρα που μας προσφέρει,με την επικοινωνία των προσώπων μέσα στο Σώμα και το Αίμα του Χριστού και την αίσθηση ότι ο διπλανός μου μέσ' στο ναό, και στη γειτονιά, και στον κόσμο, δεν είναι ο ξένος, ο κακός , ο εχθρός, η κόλαση, αλλά είναι πρόσωπο με ανεκτίμητη αξία, που ο ίδιος ο Θεός το καλει στο Ευφρόσυνο Συμπόσιο της Βασιλείας Του, με τρόπους μυριάδες...

    Το αν θα ανταποκριθεί ο συνάνθρωπος, είναι πραγματικά, έτερο ζήτημα...

    Ωστόσο, η μοναχικότητα εν Αγίω Πνεύματι, για την οποία μίλησε η Μακρίνα, αποτελεί ένα μάθημα που στο χαρίζει το ίδιο το Πνεύμα του Θεού, μέσα από μεγάλες εμπειρίες πικρίας και συντριβής του ιδίου θελήματος.

    Αυτή η μοναχικότητα, είναι ή ίδια τη ταπείνωση ως ένδυμα καθημερινότητας.

    Και μη μπερδεύουμε παρακαλώ την ταπείνωση που συνιστά υψοποιό αρετή, με την ταπεινολογία που συνιστά εξαπατητικό παρελκόμενο ενός πολύ ατελώς αφομοιωμένου στη θεωρία, χριστιανικού βίου.

    ΚΑΜΙΑ σχέση!
    Μπορεί έκαστος να ταπεινολογεί συνεχώς και να είναι τέρας εγωκεντρισμού ενώπιον του Κυρίω και των ανθρώπων –στο βάθος.

    Μπορεί να φαίνεται ότι ακκίζεται αυταρέσκως ενώπιον των ανθρώπων και η καρδία του, ενώπιον του Κυρίου της Δόξης, να είναι βαθύτατα συντετριμμένη, γι αυτό ας μη κατακρίνουμε τίποτα.

    Τα φαινόμενα ΜΟΝΙΜΩΣ ΕΞΑΠΑΤΟΥΝΕ.

    Αν υπήρξα π ο λ ύ κουραστική στην εξήγηση που έδωσα, ζητώ να με συχωρέσεις.

    Σε ασπάζπομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΟΧΙ, ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΑ ΕΞΗΓΗΣΕΣ ΚΑΙ ΣἘΥΧΑΡΙΣΤΩ...

    ΤΩΡΑ ΜΠΗΚΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΤΟ ΣΑΗΤ ΣΟΥ-
    ΗΜΟΥΝ ΕΞΩ,ΕΙΧΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ
    ΚΑΙ ΒΓΗΚΑ ΜΕ ΜΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΗ ΝΑ ΤΗΝ ΚΕΡΑΣΩ...
    ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ
    ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ
    ΚΑΙ ΜἘΙΧΑΝ ΣΩΣΕΙ ΠΟΛΛΑΚΙΣ...
    ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ελευθερία καρδιάς...

    Η αληθινή ελευθερία σέ βγάζει καί απ'αυτή τήν ίδια σου τήν καρδιά...

    ..«περιπατών επί πτερύγων ανέμων»..

    ..«αναβαλλόμενος φως ώς ιμάτιον»..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Σπυριδωνάκι μου,
    πώς τη φαντάζεσαι τη γυναίκα που θα σου δεσμεύσει την ελευθερία της καρδίας σου;
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. :-) ...Η αληθινη Ελευθερία δεν εχει σχέση μέ την καρδιά..

    Αγαπας υπερβολικά, θυσιαστικά, αλλά δέν δεσμευεσαι ουτε δεσμευεις.

    Η γυναίκα πού θά ερθει στή ζωή μου, θά μέ εχει ολοκληρωτικά αλλά δέν θά της ανήκω..

    Θά ειναι η ζωή της μαζί μου γεμάτη εκπλήξεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Σπυριδωνάκι μου
    εκτιμώ αφάνταστα την καλή σου διάθεση, πλην...έχω να σημειώσω ότι αυτό με τις εκπλήξεις, με κάνει να...ανησυχώ...σε πολλές γυναίκες δεν αρέσουν ιδιαίτερα οι εκπλήξεις, διότι...μπορεί να είναι...τρομακτικές!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ο/Η Σπυρίδων άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ελευθερία καρδιάς":

    Ευχαριστες πανέμορφες, κυριολεκτικά παραδείσου εκπλήξεις!!

    ...καί γιά νά δώσω μία απαντηση απευθειας στό ερωτημά σου..

    (εισαστε περίεργα πλασματάκια εσείς οί γυναίκες :-)

    Δέν τήν φαντάζομαι, δέν χρειάζεται...

    Τήν ζω εντός του εαυτού μου καί σου λέω..

    ειναι κ α τ α π λ η κ τ ι κ ή !!

    Τήν περιμένω νά ερθει μέ τό δικό της σώμα..

    Δέν τήν ψάχνω, θά έρθει νά μέ βρεί...!


    Φευγω γιά Εκκλησία...

    Τά ξαναλέμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Σπυριδωνάκι μου
    σε συγχαίρω για το σθένος της πίστης...
    Γενηθήτω κατά την πιστη σου, αμήν, αμήν, αμήηηηην!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή